| Περίληψη |
Εισαγωγή: Στους ασθενείς που νοσηλεύονται σε ΜΕΘ απαντάται πολύ συχνά η σήψη. Η σήψη, σύμφωνα με τον πιο πρόσφατο ορισμό (sepsis-3, 2016) είναι απειλητική για τη ζωή κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από απορρυθμισμένη ανοσολογική απάντηση του οργανισμού σε λοίμωξη, με κύρια συνέπεια την πολυοργανική ανεπάρκεια. Η παθοφυσιολογία της σήψης περιλαμβάνει πολύπλοκους μηχανισμούς και είναι αντικείμενο συνεχιζόμενης έρευνας. Παλαιότερα, η αναγνώ¬ριση της σήψης στοιχειοθετείτο από την ύπαρξη SIRS (σύνδρομο συστηματικής φλεγμονώδους αντίδρασης) και λοίμωξης. Το SIRS ορίζεται από την παρουσία τουλάχιστον 2 από τα εξής: πυρε¬τός, ταχυκαρδία, ταχύπνοια και λευκοκυττάρωση. Αποδείχτηκε ότι ο ορισμός αυτός δεν ήταν ε¬παρκής και εγκαταλείφθηκε. Παρά ταύτα, το σύνδρομο SIRS χαρακτηρίζει μεγάλο εύρος ασθενών και μπορεί να έχει ποικίλα αίτια, όπως χημικά ερεθίσματα, λοιμώδεις παράγοντες ή τραύμα.
Είναι αποδεδειγμένο ότι κατά τη σήψη λαμβάνει χώρα απόπτωση σε διάφορους κυτταρικούς πληθυσμούς. Η survivin είναι μία αντιαποπτωτική πρωτεΐνη, που κατέχει ξεχωριστή θέση στη ρύθμιση της κυτταρικής διαίρεσης και του προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου. Έχει μελε¬τηθεί σε πολλές μορφές καρκίνου αλλά και σε αυτοάνοσα νοσήματα, όχι όμως στη σήψη. Το γο¬νίδιο της survivin, εκτός από το μεγαλύτερο μετάγραφο που δεν έχει υποστεί μάτισμα, δηλαδή τη survivin wild-type (WT), κωδικοποιεί και άλλες ισομορφές, κυριότερες εκ των οποίων είναι η sur-vivin-2B, survivin-AEx3, survivin-3B.
Σκοπός: Η διερεύνηση της συμπεριφοράς της survivin σε συνθήκες σήψης και σε ασθενείς με SIRS τραυματικής αιτιολογίας και η σύγκριση μεταξύ τους, καθώς και η εξέταση πιθανών συσχετίσεων της έκφρασής της με εργαστηριακούς και κλινικούς δείκτες που χαρακτηρίζουν τη σήψη.
Υλικό και μέθοδος: Η παρούσα μελέτη περιλαμβάνει ασθενείς με σήψη που πληρούσαν τα κρι¬τήρια του τελευταίου ορισμού της σήψης (sepsis-3) και ασθενείς με SIRS τραυματικής αιτιολογίας και αποτελεί μέρος πολυκεντρικής μελέτης (SIBIGHAM). Έγιναν μετρήσεις σε δείγματα ασθενών αντιπροσωπευτικών των ομάδων αυτών, που συγκεκριμένα συμπεριελάμβαναν 18 ασθενείς με σήψη, 18 ασθενείς με SIRS και 9 υγιείς (ομάδα ελέγχου-control). Έγινε απομόνωση mRNA των ισο-μορφών της survivin από περιφερικό αίμα, ποσοτικός προσδιορισμός του με φωτομέτρηση, σύν¬θεση cDNA, ποσοτικοποίηση με την τεχνική της real-time PCR με βάση καμπύλη αναφοράς. Επι¬πλέον, έγινε ποσοτικός προσδιορισμός της πρωτεϊνικής survivin στον ορό των ασθενών και υγιών με τη μέθοδο ELISA. Καταγράφηκαν τα δημογραφικά και κλινικοεργαστηριακά χαρακτηριστικά των ασθενών. Ακολούθησε στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων των μετρήσεων με συγκρί¬σεις όλων των ομάδων μεταξύ τους, χρησιμοποιώντας το στατιστικό πακέτο SPSS 24.
Αποτελέσματα: Εκ των συγκρίσεων μεταξύ των υγιών και των δύο ομάδων των ασθενών προέ¬κυψαν οι εξής διαφορές: στην ομάδα SIRS τα επίπεδα μεταγραφικής έκφρασης της ισομορφής survivin-total βρέθηκαν σημαντικά αυξημένα σε σχέση με τους υγιείς (0,02±0,004 vs 0,003±0,001 ng/μΙ, p=0,022), ενώ οι υπόλοιπες ισομορφές 2Β, AEx3 και WT παρουσίασαν απλώς αυξητική τάση (p>0,05). Η μετρούμενη στον ορό αίματος πρωτεΐνη survivin ήταν αυξημένη (233±45 pg/ml) συ¬
γκριτικά με την ομάδα των υγιών (125±45 pg/ml) (p=0,022). Στην ομάδα της σήψης, οι ισόμορ¬φες 2Β και ΔΕχ3 ήταν αυξημένες σε σχέση με τους υγιείς (26,78±5,3 vs 3,57±0,8 ng/μΙ, p=0,028 και 0,295±0,254 vs 0,005±0,002, p=0,026 αντίστοιχα). Η survivin-3B ήταν στα ίδια επίπεδα με τους υ¬γιείς, ενώ η survivin-WT είχε αυξητική τάση (p>0,05). Επιπλέον, η survivin ορού ήταν και στην ο¬μάδα της σήψης αυξημένη σε σχέση με τους υγιείς (438±151 pg/ml vs 125±45 pg/ml, p=0,008). Συγκρίνοντας μεταξύ των δύο ομάδων ασθενών, SIRS και σήψης, οι ισομορφές 2Β, ΔΕχ3 και WT παρουσίασαν αυξητική τάση στη σήψη συγκριτικά με το SIRS, ενώ οι ισομορφές survivin-total και 3B είχαν αυξητική τάση στην ομάδα SIRS σε σχέση με τη σήψη. Η survivin ορού αίματος παρουσί¬ασε αυξητική τάση στο SIRS σε σχέση με τη σήψη. Όλες αυτές οι διαφορές δεν έφτασαν σε στατι¬στικά σημαντικό επίπεδο (p>0,05). Τέλος, από τις συσχετίσεις των τιμών της survivin με κλινικούς δείκτες βαρύτητας νόσου και εργαστηριακές μετρήσεις, δεν αναδείχθηκε κάποιο σταθερό μοτίβο, παρά τις μεμονωμένες σημαντικές συσχετίσεις που παρατηρήθηκαν.
Συμπεράσματα: Σε συνθήκες σήψης και σε συνθήκες τραύματος, η survivin εκφράζεται και παρά¬γεται περισσότερο από ό,τι σε υγιή άτομα. Η έκφρασή της παρουσιάζει διαφορετική διακύμανση στη μεταγραφική δραστηριότητα των κυριότερων ισομορφών της 2Β, ΔΕχ3, WT και total στη σή¬ψη και στο τραύμα.
|
Αναζήτηση
