E-Locus - Ιδρυματικό Καταθετήριο Πανεπιστημίου Κρήτης

Αρχική Αναζήτηση

Αποτελέσματα - Λεπτομέρειες

Εντολή Αναζήτησης : Συγγραφέας="Νάτσινα" Και Συγγραφέας="Αναστασία"

Τρέχουσα Εγγραφή: 5 από 17

[Προσθήκη στο καλάθι]

Κωδικός Πόρου

000448944

Τίτλος

Το σώμα και η σεξουαλικότητα στην ποίηση της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρούκ, του Γιώργου Χρονά και του Γιάννη Βαρβέρη : προσπάθειες απόσδρασης από τα δεσμά της έμφυλης ταυτότητας

Άλλος τίτλος

The matter of the body and sexuality in the poetic work of Katerina Angelakis-Rouke, Giorgos Chronas and Giannis Varveris : attempts of breaking free from the bonds of gender identity

Συγγραφέας

Βιτώρου, Μαρία Ζαχαρένια

Σύμβουλος διατριβής

Νάτσινα Αναστασία

Περίληψη

Η παρούσα εργασία πραγματεύεται το ζήτημα του σώματος και της σεξουαλικότητάς του, όπως αυτό γίνεται κατανοητό στα πλαίσια των μεταδομιστικών προσεγγίσεων του 20ου αιώνα. Δηλαδή, ως ενός σημαίνοντος το οποίο αυθαίρετα επενδύθηκε με σημαινόμενα μέσα σε συγκεκριμένα πολιτισμικά συμφραζόμενα, ώστε να σημαίνει μία έμφυλη ταυτότητα που αποδίδεται στο εκάστοτε υποκείμενο. Πάνω στο σώμα θεμελιώθηκε το πατριαρχικό καθεστώς της νεωτερικότητας, καθώς οι ταυτότητες του άνδρα και της γυναίκας, του ετεροφυλόφιλου και του ομοφυλόφιλου, συνεπάγονται προκαθορισμένους κοινωνικούς ρόλους και ιεραρχούν τα έμφυλα υποκείμενα. Επιχειρείται να αναδειχτεί το δυσφορικό βίωμα του σώματος ως φορέα μιας έμφυλης ταυτότητας μέσα από το έργο τριών Ελλήνων μεταπολεμικών ποιητών, της Κατερίνας Αγγελάκη – Ρουκ, του Γιώργου Χρονά και του Γιάννη Βαρβέρη. Κάθε ένας από αυτούς εγκλωβίζεται σε μια έμφυλη ταυτότητα και σεξουαλικότητα, αυτήν της γυναίκας, του ομοφυλόφιλου άνδρα, του ετεροφυλόφιλου αρρενωπού άνδρα. Οι τρεις ποιητές επαναδιαπραγματεύονται την έννοια της ταυτότητας: Η Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ επιχειρεί να δραπετεύσει από το «βλέμμα του άλλου», το ανδρικό βλέμμα, και να επανανοηματοδοτήσει την έννοια «γυναίκα»: το σώμα της γυναίκας δεν σημασιοδοτείται πλέον ως έλλειψη αλλά ως πολλαπλότητα, είναι το «έσω σώμα», αστείρευτη πηγή νοήματος που χωνεύει τις αντιφάσεις της ύπαρξης, στο οποίο έχει πρόσβαση μόνον η ίδια. Για τον Γιώργο Χρονά διακύβευμα αποτελεί η άρση των ορίων ανάμεσα στο ιδιωτικό και στο δημόσιο. Ό,τι στην πραγματικότητα καταδικάζει τους ήρωές του στη σιωπή και το περιθώριο είναι οι εσωτερικευμένες ενοχές τους. Ο Χρονάς επιχειρεί να επανεγγράψει το ομοερωτικό ανδρικό σώμα στο χάρτη του πολιτισμού ως σώμα ερωτικό και θνητό πυρπολώντας έτσι την αντιστοιχία άνδρας – πολιτισμός και γυναίκα – φύση, στην οποία θεμελιώνεται η πατριαρχία. Ο Γιάννης Βαρβέρης βιώνει τον κατακερματισμό του εαυτού παραπαίοντας μεταξύ των οποίους δεν μπορεί να συμφιλιώσει με την απωθημένη «θηλυπρεπή» ευαισθησία του. Η παιγνιώδης ποιητική γραφή του καταδεικνύει την πλασματικότητα των εννοιών του μέσα και του έξω, της ταυτότητας και του εαυτού, ενώ το ποιητικό υποκείμενο νοσταλγεί την προπολιτισμική ενότητα.

Φυσική περιγραφή

[104] σ. ; 30 εκ.

Γλώσσα

Ελληνικά

Θέμα

Body

Gender identity

Patriarchy

Poetry

Post-structuralism

Sexuality

Έμφυλη ταυτότητα