Περίληψη |
Εισαγωγή: Ο πόνος ως ένα από τα συμπτώματα των ασθενών με αιματολογικές κακοήθειες, μπορεί να οφείλεται τόσο στο ίδιο το νόσημα όσο και στις ανεπιθύμητες ενέργειες των θεραπειών. Ένα κύριο πρόβλημα, ειδικά στους αιματολογικούς ασθενείς, είναι ότι ο πόνος δεν αξιολογείται, με αποτέλεσμα να υποδιαγιγνώσκεται και να υποθεραπεύεται.
Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας μεταξύ των ετών 2012–2022 στην βάση δεδομένων Pubmed, με λέξεις κλειδιά pain, hematologic malignancies, management, assessment, multiple myeloma, lymphoma, leukemia, hematopoietic stem cell transplantation. Αναζητήθηκαν δημοσιευμένες ερευνητικές μελέτες στην Αγγλική, όπου ο υπό εξέταση πληθυσμός ήταν ενήλικος (>19 ετών) με αιματολογικές κακοήθειες και γινόταν αναφορά σε αξιολόγηση του πόνου ή/και στη διαχείρισή του. Εξαιρέθηκαν μελέτες που αναφέρονταν σε μικτούς πληθυσμούς αιματολογικών κακοηθειών και κακοηθειών που αφορούσαν συμπαγείς όγκους ή/και μικτούς πληθυσμούς ενηλίκων και παιδιών καθώς και βιβλιογραφικές και συστηματικές ανασκοπήσεις
Αποτελέσματα: Η έρευνα της βιβλιογραφίας αναγνώρισε τριάντα επτά μελέτες που πληρούσαν όλα τα κριτήρια ένταξης. Εντοπίστηκαν συνολικά δεκαέξι μελέτες, που συμπεριελάμβαναν και ασθενείς που υπεβλήθησαν σε μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων. Στο σύνολο των 37 μελετών, οι είκοσι αφορούσαν πληθυσμούς ασθενών με πολλαπλό μυέλωμα. Οι υπόλοιπες μελέτες, αφορούσαν μικτούς πληθυσμούς με αιματολογικές κακοήθειες. Πέντε μελέτες αναφέρονται σε μεθόδους και παρεμβάσεις για τη διαχείριση του πόνου, όπως η εφαρμογή του βελονισμού , η μουσικοθεραπεία , η μάλαξη των ποδιών και η εφαρμογή στοματικού διαλύματος σε στοματική βλεννογονίτιδα . Επίσης δύο μελέτες εστίασαν σε πόνο που σχετίζεται με περιφερική νευροπάθεια, ενώ τέσσερις μελέτες σε πόνο σχετιζόμενο με βλεννογονίτιδα στόματος. Είκοσι έξι μελέτες, αξιολογούσαν την ποιότητα ζωής των ασθενών εκ των οποίων οι δεκαπέντε αφορούσαν ασθενείς που έπασχαν από πολλαπλό μυέλωμα. Στις μελέτες χρησιμοποιήθηκε μεγάλος αριθμός εργαλείων αξιολόγησης του πόνου, των συμπτωμάτων, της ποιότητας ζωής και της λειτουργικότητας. Συμπεράσματα: Οι μελέτες παρουσιάζουν μεγάλη ετερογένεια. Ο πόνος που βιώνουν οι ασθενείς με αιματολογικές κακοήθειες είναι μεν υπαρκτός, αλλά υποεκτιμάται και επομένως υποθεραπεύεται. Η συστηματική αξιολόγηση και καταγραφή του πόνου από τους επαγγελματίες υγείας, με χρήση κατάλληλων εργαλείων και η ορθή διαχείρισή του θα συμβάλλει σημαντικά στην κατανόηση της εμπειρίας του πόνου από τους ασθενείς.
|