Your browser does not support JavaScript!

Αρχική    Αναζήτηση  

Αποτελέσματα - Λεπτομέρειες

Εντολή Αναζήτησης : Συγγραφέας="Σιδηροπούλος"  Και Συγγραφέας="Πρόδρομος"

Τρέχουσα Εγγραφή: 6 από 34

Πίσω στα Αποτελέσματα Προηγούμενη σελίδα
Επόμενη σελίδα
Προσθήκη στο καλάθι
[Προσθήκη στο καλάθι]
Κωδικός Πόρου 000438887
Τίτλος Επίπτωση σήψης και θνητότητα μετά απο σοβαρή λοίμωξη σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα υπό θεραπεία με βιολογικούς παράγοντες συγκριτικά με συμβατικά αντι-ρευματικά φάρμακα
Άλλος τίτλος Comparative incidence of sepsis and death after a serious infection in rheumatoid arthritis patients receiving biologic therapies or conventional synthetic disese -modifying anti-rheumatic drugs
Συγγραφέας Τζαγκαράκης, Εμμανουήλ
Σύμβουλος διατριβής Μπριασούλης, Γεώργιος
Μέλος κριτικής επιτροπής Ηλία, Σταυρούλα
Σιδηρόπουλος, Πρόδρομος
Περίληψη Εισαγωγή Η ρευματοειδής αρθρίτιδα (ΡΑ) είναι μία χρόνια φλεγμονώδης αυτοάνοση νόσος, για την αντιμετώπιση της οποίας χρησιμοποιούνται τα συμβατικά ανοσοτροποιητικά φάρμακα και, σε αποτυχία ή αντένδειξη αυτών, τα βιολογικά φάρμακα (biologic DMARDs - bDMARDs). Η ΡΑ χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη επίπτωση σοβαρών λοιμώξεων και η χρήση των bDMARDs διπλασιάζει περίπου αυτόν τον κίνδυνο. Μια σοβαρή λοίμωξη οδηγεί συχνά σε σήψη, μια απειλητική για την ζωή κατάσταση με ανεπάρκειες οργάνων λόγω δυσλειτουργίας στην ανοσολογική απάντηση στο παθογόνο. Οι bDMARDs στοχεύουν σε προφλεγμονώδεις κυτταροκίνες που εμπλέκονται τόσο στη ΡΑ, όσο και στον καταρράκτη της φλεγμονής που παρατηρείται στη σήψη. Ωστόσο, στους ασθενείς που νοσηλεύονται για λοίμωξη ενώ λαμβάνουν bDMARDs τα δεδομένα για την επίπτωση σήψης και τη θνητότητα είναι ελάχιστα. Σκοπός Η παρούσα μελέτη είχε ως στόχο να διερευνήσει την επίπτωση σήψης και τη θνητότητα σε ασθενείς με ΡΑ που νοσηλεύονται για σοβαρή λοίμωξη και να αναλύσει αυτές τις εκβάσεις συγκριτικά μεταξύ ασθενών που λαμβάνουν, ή όχι, bDMARDs. Δευτερεύοντες στόχοι ήταν να συγκριθούν υποομάδες ασθενών που λαμβάνουν διαφορετική τάξη bDMARDs ή με διαφορετική ηλικία (γηριατρικοί σε σχέση με νεότερους ασθενείς). Μέθοδος Πρόκειται για αναδρομική μονοκεντρική μελέτη ενήλικων ασθενών της Ρευματολογικής Κλινικής του ΠΑΓΝΗ οι οποίοι, στο διάστημα 2004-2020 νοσηλεύτηκαν για σοβαρή λοίμωξη. Οι ασθενείς εντάχθηκαν στην ομάδα “bDMARDs” εάν λάμβαναν βιολογικό παράγοντα μέχρι τη νοσηλεία και στην ομάδα ελέγχου εάν δεν είχαν εκτεθεί ποτέ ή είχαν διακόψει το bDMARD &ge;3 μήνες πριν. Τα δημογραφικά, τα δεδομένα για τη ΡΑ και οι συννοσηρότητες αναζητήθηκαν από το αρχείο παρακολούθησης ασθενών της Ρευματολογικής κλινικής (UCRCR). Τα στοιχεία για τις νοσηλείες και η έκβασή τους ανευρέθηκαν από τα ενημερωτικά νοσηλείας και τα ηλεκτρονικά αρχεία των νοσοκομείων. Για τη διάγνωση της σήψης συμπληρώθηκαν τα SOFA κριτήρια στην εισαγωγή τους ασθενούς στο νοσοκομείο και κατά το 4ο 24ωρο νοσηλείας. Επίσης καταγράφηκε η ανάγκη υποστήριξης με αγγειοσυσπαστικά φάρμακα (σηπτικό σοκ), το παθογόνο (εάν απομονώθηκε), η διάρκεια νοσηλείας και ο θάνατος κατά τη νοσηλεία. Αποτελέσματα Στην παρούσα μελέτη συμπεριλήφθηκαν 117 νοσηλείες για σοβαρή λοίμωξη σε ασθενείς με ΡΑ: 66 ασθενών υπό bDMARD και 51 ασθενών της ομάδας ελέγχου, εκ των οποίων 33 (65%) δεν είχαν εκτεθεί ποτέ σε βιολογικό παράγοντα και 18 (35%) είχαν λάβει &ge;1 bDMARDs στο παρελθόν. Και στις δύο ομάδες η πλειοψηφία (76%) ήταν γυναίκες, ωστόσο οι ασθενείς υπό bDMARD ήταν νεότεροι σε ηλικία [70 (ΔΔ: 62-77) έτη] σε σχέση με την ομάδα ελέγχου [78 (68-82) έτη, p= 0.002]. Τα άλλα δημογραφικά, τα χαρακτηριστικά της νόσου και οι συννοσηρότητες δε διέφεραν μεταξύ των δύο ομάδων, εκτός από το μεγαλύτερο επιπολασμό δεύτερης ρευματολογικής διάγνωσης και προηγηθείσας νοσηλείας για λοίμωξη στους ασθενείς υπό bDMARD. Συνολικά, 14 ασθενείς (12%) απεβίωσαν κατά τη νοσηλεία. Η θνητότητα ήταν σημαντικά μεγαλύτερη στην ομάδα ελέγχου (19,6% των ασθενών) σε σχέση με την ομάδα bDMARDs (6%, p=0.025). Η επίπτωση της σήψης κατά το 1ο ή/και το 4ο 24ωρο νοσηλείας ήταν 47,9% συνολικά, οριακά μεγαλύτερη στην ομάδα ελέγχου (56.9%) έναντι της ομάδας bDMARDs (40,9%, p=0.087). Κατά τη σύγκριση υποομάδων ασθενών με βάση τον τύπο του bDMARD [αναστολείς του παράγοντα νέκρωσης όγκων (Tumor Necrosis Factor inhibitors – TNFi) σε σχέση με μη-TNFi] δε βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην έκβαση των ασθενών. Ωστόσο, στην υποομάδα των ασθενών ≥65 ετών, οι ασθενείς υπό TNFi είχαν τάση για μικρότερη επίπτωση σήψης και θνητότητα σε σύγκριση με τους ασθενείς υπό μη-TNFi και την ομάδα ελέγχου. Σε ανάλυση receiver operating characteristic curve (ROC) για την πρόβλεψη θανάτου κατά τη νοσηλεία, η μεγαλύτερη ηλικία (p<0.001), το υψηλότερο SOFA score εισόδου (p<0.001), η ύπαρξη σηπτικής καταπληξίας στο 4ο 24ωρο νοσηλείας (p<0.001) και η μη χρήση TNFi (p=0.040), παρουσίαζαν την ισχυρότερη προβλεπτική ικανότητα. Ωστόσο, σε πολυπαραγοντική ανάλυση με λογιστική παλινδρόμηση μόνο η ηλικία συσχετίστηκε με τις εκβάσεις σήψης ή του θανάτου κατά τη νοσηλεία. Συμπεράσματα Στην παρούσα μελέτη καταγράφηκε υψηλή επίπτωση σήψης (47,9%) και θνητότητα (12%) σε ασθενείς με ΡΑ που νοσηλεύτηκαν για σοβαρή λοίμωξη. Η ηλικία είναι ο σημαντικότερος παράγοντας που προβλέπει κακή έκβαση, ωστόσο οι ασθενείς που λάμβαναν bDMARDs παρουσίασαν μικρότερη θνητότητα και μια τάση μειωμένης επίπτωσης σήψης συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου.
Φυσική περιγραφή 82 σ. : πίν. σχήμ. ; 30 εκ.
Γλώσσα Ελληνικά
Θέμα Biologic agents
Mortality
Ημερομηνία έκδοσης 2021-03-29
Συλλογή   Σχολή/Τμήμα--Ιατρική Σχολή--Τμήμα Ιατρικής--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης
  Τύπος Εργασίας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης
Μόνιμη Σύνδεση https://elocus.lib.uoc.gr//dlib/5/6/d/metadata-dlib-1617620211-315643-27885.tkl Bookmark and Share
Εμφανίσεις 303

Ψηφιακά τεκμήρια
No preview available

Κατέβασμα Εγγράφου
Προβολή Εγγράφου
Εμφανίσεις : 1