Your browser does not support JavaScript!

Αρχική    Αναζήτηση  

Αποτελέσματα - Λεπτομέρειες

Εντολή Αναζήτησης : Συγγραφέας="Σιδηρόπουλος"  Και Συγγραφέας="Πρόδρομος"

Τρέχουσα Εγγραφή: 7 από 34

Πίσω στα Αποτελέσματα Προηγούμενη σελίδα
Επόμενη σελίδα
Προσθήκη στο καλάθι
[Προσθήκη στο καλάθι]
Κωδικός Πόρου 000438286
Τίτλος Μεταβολή στην ποιότητα ζωής και λειτουργικότητα ασθενών με αυτοάνοσα φλεγμονώδη νοσήματα δώδεκα μήνες μετά την έναρξη του πρώτου βιολογικού παράγοντα
Άλλος τίτλος Change in quality of life and functional status of patients with autoimmune inflammatory diseases twelve months after the initiation of the first bDMARD (Βiologic Disease Antirheumatic Drug
Συγγραφέας Τεριζάκη Μαρία
Σύμβουλος διατριβής Ηλία, Σταυρούλα
Μέλος κριτικής επιτροπής Μπριασούλης, Γεώργιος
Σιδηρόπουλος, Πρόδρομος
Περίληψη Αυτοάνοσες ασθένειες είναι οι παθήσεις που προκαλούνται από υπερβολική και λανθασμένη απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος του ίδιου του οργανισμού εναντίον του. Τα αυτοάνοσα φλεγμονώδη νοσήματα είναι χρόνια και έχουν αρνητική επίδραση στη λειτουργικότητα και την ποιότητα ζωής των ασθενών, ενώ επιβαρύνουν σημαντικά τις οικογένειες, την κοινωνία και το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης καθώς αντιπροσωπεύουν μεγάλο ποσοστό παθολογικών καταστάσεων και αποτελούν την πιο συχνή ιατρική αιτία μακροχρόνιας απουσίας από την εργασία. Ο χρόνιος πόνος, η παρατεταμένη ενεργότητα της νόσου και η εξελισσόμενη προσβολή των αρθρώσεων οδηγούν σε μείωση της λειτουργικής ικανότητας και σε χαμηλότερη ποιότητα ζωής του ασθενούς κάτι που μπορεί τελικά να επιφέρει μόνιμες βλάβες και αναπηρία αλλά και να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης συναισθηματικών διαταραχών. Δεδομένου του υψηλού επιπολασμού των ρευματικών παθήσεων, υπάρχει ανάγκη να καθοριστεί ποιοι παράμετροι έχουν τη μεγαλύτερη επίδραση στην ποιότητα ζωής που σχετίζεται με την υγεία (QoL). Συνεπώς έχει προκύψει η ανάπτυξη εργαλείων τα οποία μετρούν την ποιότητα ζωής του πληθυσμού. Στο παρελθόν, οι θεραπευτικές επιλογές για τα αυτοάνοσα νοσήματα ήταν περιορισμένες. Τα συμβατικά τροποποιητικά της νόσου αντιρευματικά φάρμακα (cDMARDs) έχουν επιδείξει περιορισμένη αποτελεσματικότητα. Τα τελευταία χρόνια η χρήση των βιολογικών παραγόντων (ΒΠ) έχει αλλάξει την θεραπευτική προσέγγιση σε πολλά από τα αυτοάνοσα ρευματικά νοσήματα, μειώνοντας έτσι τις μακροχρόνιες επιπλοκές τους και έχει οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση όλων των παραμέτρων λειτουργικότητας και ποιότητας ζωής των ασθενών. Σκοπός Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να εκτιμηθεί κατά πόσο η συστηματική χορήγηση βιολογικού παράγοντα αφενός βελτιώνει την ποιότητα ζωής και την λειτουργικότητα σε καθημερινές δραστηριότητες ασθενών με χρόνια αυτοάνοσα φλεγμονώδη νοσήματα και αφετέρου μειώνει τον πόνο, καθώς και την επίδρασή στους δείκτες φλεγμονής. Μεθοδολογία Πρόκειται για αναδρομική μελέτη που έγινε στην Ρευματολογική κλινική του Πανεπιστημιακού γενικού νοσοκομείου Ηρακλείου (ΠΑΓΝΗ). Τα δεδομένα συλλέχτηκαν από το Αρχείο «University of Crete Rheumatology Clinic Registry». Οι ασθενείς ήταν και των δύο φύλων κάτω των 35 ετών με αυτοάνοσο φλεγμονώδη νόσημα οι οποίοι έλαβαν ΒΠ για πρώτη φορά και παρέμειναν στην αγωγή για τουλάχιστον 12 μήνες, έναντι ομάδας ελέγχου (control), που ήταν ασθενείς ΑΦΝ που δεν έλαβαν ΒΠ. Χρησιμοποιήθηκαν τα ερωτηματολόγια: α) Health Assessment Questionnaire (HAQ) β) Euroquol (EQ-5D) γ) Bath Ankylosing Spondylitis Functional Index(BASFI) Επιπλέον χρησιμοποιήθηκε η Οπτική Αναλογική Κλίμακα πόνου και της κόπωσης ή Visual Analogue Scale (VAS). Στη μελέτη αναλύθηκαν: δημογραφικά στοιχεία, το είδος θεραπείας, η νόσος, η διάρκεια της νόσου, η διάρκεια προηγούμενης θεραπείας, η τρέχουσα φαρμακευτική και μη φαρμακευτική αγωγή και στις δυο ομάδες, το είδος του βιολογικού παράγοντα, οι δείκτες χρονιότητας και ενεργότητας, η εργασιακή οικογενειακή κατάσταση , εργαστηριακά δεδομένα, και πιθανές συννοσηρότητες. Αποτελέσματα Στο σύνολο των 130 ασθενείς, οι 90 έλαβαν ΒΠ και 40 (ομάδα ελέγχου)έλαβαν DMARD. Η πλειοψηφία των ασθενών ήταν γυναίκες και μέσος όρος ηλικίας ήταν τα 29 έτη. Τα βασικά χαρακτηριστικά δεν διέφεραν ανάμεσα στις δύο ομάδες. Το πιο συχνό νόσημα ήταν η Αγκυλοποιητική Σπονδυλίτιδα (ΑΣ) για την ομάδα ΒΠ(55.6% n=50 vs 27.5% n=11 ,p-value=0.008). Το δεύτερο συχνότερο νόσημα ήταν η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα (ΡΑ) στην ομάδα DMARD (50% n=20 vs 22.2% n=20 p-value=0.008). Η μέση διάρκεια νόσου ήταν μεγαλύτερη σε ασθενείς που λάμβαναν ΒΠ σε σχέση με αυτούς που δεν λάμβαναν (p-value=0.01). Ο πιο συχνά χορηγούμενος αντι-TNFa παράγοντας ήταν το Adalimumab, (n=29, 32,2%). Η κορτιζόνη αποτελεί αρχική θεραπεία και για τις δύο ομάδες [ομάδα Βιολογικού 11(12,2% ) vs ομάδα ελέγχου 5(12%), p=0.965].Τα ΜΣΑΦ δίνονταν συχνότερα στους ασθενείς της ομάδας ελέγχου έναντι της ομάδας που λαμβάνουν ΒΠ [3(3,3%)vs4(10%), p=0.120], χωρίς όμως να φτάνει σε βαθμό στατιστικά σημαντικό. Ασθενείς που λαμβάνουν ΒΠ λαμβάνουν ταυτόχρονα μεθοτρεξάτη [2 (2,2%) vs 0(0%) p-value=0,342]. Στο baseline για το ερωτηματολόγιο της ποιότητας ζωής (EURO-QOL), για τους ασθενείς ελέγχου αναφέρεται καλύτερη ποιότητα ζωής (0.67 vs 0.58 , p-value = 0.037) σημαντική διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες διαπιστώθηκε στην ένταση του πόνου (VAS-pain ομάδα βιολογικού 46.6 vs 56.2, p-value=0.018), ενώ παρόμοια ήταν τα αποτελέσματα του δείκτη VAS activity ομάδα βιολογικού (56.6 έναντι ομάδας ελέγχου 49.2, p-value=0.060). Όσον αφορά τη μεταβολή που σημειώθηκε στο HAQ και EURO –QOL, και οι δύο ομάδες παρουσίασαν βελτίωση από τον χρόνο έναρξης έως 12 μήνες (p<0.05) ,χωρίς να υπάρχει όμως διαφορά μεταξύ τους HAQ (p=0.831). Η ομάδα που λαμβάνει ΒΠ έχει μεγαλύτερη ένταση πόνου και συμπτωμάτων πριν την έναρξη της θεραπείας. Η μεταβολή που σημειώθηκε από τον χρόνο 0-12 μήνες ανέδειξε μείωση έντασης του πόνου, βελτίωση της νόσου και στις δύο ομάδες με σημαντική στατιστική διαφορά (p<0.05). Για το ερωτηματολόγιο της ποιότητας ζωής EURO-QOL, η ομάδα ΒΠ είχε μεγαλύτερα σκορ, παρόλα αυτά tοp-value δεν έφτασε σε στατιστικά σημαντικά επίπεδα (p=0.112), πιθανόν λόγω μικρού δείγματος πληθυσμού. Συμπεράσματα Οι ΒΠ αποτελούν σύγχρονες θεραπείες στην αντιμετώπιση των αυτοάνοσων φλεγμονώδη ρευματικών νοσημάτων ενώ διαπιστώνεται ότι σε νεανικό πληθυσμό το νόσημα που υπερτερεί είναι η Αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα. Τα συχνότερα φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι το μονοκλωνικό αντίσωμα έναντι του TNFa σε συνδυασμό με ΜΤΧ και κορτικοστεροειδή. Οι δείκτες ποιότητας ζωής αποτυπώνουν αξιόπιστα το μέγεθος του προβλήματος σε όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα αλλά και την τάση βελτίωσης στασιμότητας ή επιδείνωσης και δύναται να χρησιμοποιηθούν ως δείκτες αξιολόγησης βαρύτητας νόσου και ανταπόκρισης στη θεραπεία. Ασθενείς με ΒΠ είχαν χειρότερα σκορ ποιότητας ζωής, κινητικότητας και ενεργότητας νόσου, βελτιώθηκαν όμως σημαντικά σε επίπεδο λειτουργικότητας και κινητικότητας σε σχέση με ασθενείς που λαμβάνουν DMARDs. Μελλοντικές μελέτες θα αναδείξουν νέα αποτελέσματα - θεραπείες για την καλύτερη αντιμετώπιση νοσημάτων και βελτίωση της ποιότητας ζωής
Φυσική περιγραφή 79 σ. : πίν. σχήμ. ; 30 εκ.
Γλώσσα Ελληνικά
Ημερομηνία έκδοσης 2021-03-29
Συλλογή   Σχολή/Τμήμα--Ιατρική Σχολή--Τμήμα Ιατρικής--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης
  Τύπος Εργασίας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης
Μόνιμη Σύνδεση https://elocus.lib.uoc.gr//dlib/3/a/9/metadata-dlib-1617792989-201895-24738.tkl Bookmark and Share
Εμφανίσεις 285

Ψηφιακά τεκμήρια
No preview available

Κατέβασμα Εγγράφου
Προβολή Εγγράφου
Εμφανίσεις : 1