| Περίληψη |
Η πολυσταδιακή και πολυπαραγοντική φύση της καρκινογένεσης έχει οδηγήσει σε σημαντικές εντατικές μελέτες που εστιάζονται στον ερευνητικό τομέα των ογκογονιδίων, των ογκοκατασταλτικών γονιδίων καθώς και την συμμετοχή ιών στην ανάπτυξη συγκεκριμένων μορφών καρκίνου. Επίσης η καρκινογένεση είναι μια πολυδιάστατη διαδικασία για την έναρξη της οποίας έχει ενοχοποιηθεί η έκθεση σε περιβαλλοντικούς τοξικούς παράγοντες. Η συμμετοχή συγκεκριμένων κυτταρικών και ιϊκών γονιδίων στον οισοφαγικό καρκίνο ιδιαίτερα, καθώς και η προσπάθεια αναζήτησης του επακριβούς ρόλου τους, αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω της υψηλής συχνότητας εμφάνισης των μορφών αυτών νεοπλασίας.
Ο καρκίνος του οισοφάγου είναι η ένατη πιο κοινή νεοπλασία και αντιπροσωπεύει την έκτη συχνότερη αιτία του θανάτου από τον καρκίνο παγκοσμίως. Όταν εντοπίζεται το ESCC, η πλειοψηφία των νεοπλασμάτων είναι ήδη σε προχωρημένο στάδιο με παρουσία μεταστάσεων. Οι υψηλού κινδύνου χώρες περιλαμβάνουν την ανατολική Τουρκία, την πρώην Σοβιετική Ένωση, το Ιράκ, το Ιράν, τη δυτική και βόρεια Κίνα, το Χονγκ Κονγκ, και την Ιαπωνία, που χαρακτηριστικά ονομάζονται ως ασιατική οισοφαγική ζώνη καρκίνου. Οι παράγοντες κινδύνου για το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα του οισοφάγου περιλαμβάνουν το κάπνισμα τσιγάρων, την κατάχρηση οινοπνεύματος, και διατροφή ανεπαρκή σε βιταμίνες και αντιοξειδωτικούς παράγοντες. Επίσης μελέτες ως προς την ιογενής αιτιολογία του ESCC, αναφέρουν μία συνολική παγκόσμια επίπτωση 22% του HPV σε ESCC.
Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της συμμετοχής του ιού του θηλώματος του ανθρώπου (ΗPV) και του ιού Ebstein-Barr (EBV) σε τριάντα δείγματα ακανθοκυτταρικού καρκίνου οισοφάγου, και αντιστοίχου αριθμού φυσιολογικών δειγμάτων οισοφαγικού ιστού, προερχόμενα από Ελληνικό πληθυσμό. Επίσης ανιχνεύθηκε η παρουσία ενεργοποίησης των γονιδίων B-raf V600E, K-ras, και N-ras codon 12 καθώς και η διερεύνηση συσχετίσεων μεταξύ των μεταλλάξεων αυτών και κλινικών ή ιστοπαθολογικών χαρακτηριστικών των όγκων.
Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε η τεχνική της αλυσιδωτής αντίδρασης με πολυμεράση (PCR) για την ενίσχυση των προς έλεγχο περιοχών, ακολουθούμενη από την τεχνική της ανάλυσης πολυμορφισμού μεγέθους περιοριστικών θραυσμάτων (RFLP) για την ανίχνευση των μεταλλάξεων στο κωδικόνιο 12 για τα γονίδια K-ras, και N-ras, και αντίστοιχα στο νουκλεοτίδιο V600E του γονιδίου B-raf.
Τα αποτελέσματα της μελέτης στην διερεύνηση της ιογενής αιτιολογίας του ESCC, ανέδειξε ότι δεκαεπτά από τα τριάντα ESCC δείγματα (56%) βρέθηκαν HPV θετικά, από τα οποία δεκαπέντε ανευρέθηκαν ως HPV-18 μολυθέντα. Έξι φυσιολογικά οισοφαγικά δείγματα (22,2%) ήταν HPV θετικά, πέντε από τα οποία ως HPV-18. Όλα τα δείγματα ήταν αρνητικά στην ανίχνευση γονιδιώματος EBV, όπως αξιολογούνται από τη PCR δοκιμή. Τελικά, τα συμπεράσματά μας δείχνουν μια στατιστικά σημαντική (p <0.001) παρατήρηση μεταξύ της επίπτωσης ESCC και της μόλυνσης HPV, συνήθως σχετικών με την υπότυπο HPV-18, στον ελληνικό πληθυσμό.
Τα αποτελέσματα της μελέτης στην διερεύνηση της γονιδιακής αιτιολογίας του ESCC, ανέδειξε ότι μεταξύ των ελεγχέντων γονιδίων, μόνο η παρουσία ετερόγυζυγης Κ-ras μετάλλαξης ανιχνεύθηκε σε 5 από τα 30 δείγματα ESCC (16%), ενώ καμία αντίστοιχη μεταλλαγή δεν βρέθηκε στον φυσιολογικό οισοφαγικό ιστό (p <0,022). Επίσης δεν βρέθηκε καμία μεταλλαγή στα γονίδια N-ras και B-raf. Αυξημένος σχετικός κίνδυνος οισοφαγικού καρκίνου παρατηρήθηκε στους χρήστες καπνών (OR=3.5, p <0.023) και στους καταχραστές οινοπνεύματος (OR=7.22, p <0.001), που συνοδεύονταν με υψηλή συχνότητα Κ-ras μετάλλαξης (22%, OR=1.77 και 21%, OR=1.52) αντίστοιχα. Μια παρόμοια θετική παρατήρηση αυξημένου σχετικού κινδύνου ESCC φάνηκε στους HPV -μολυσμένους ασθενείς (OR=5.66. p <0.003). Εντούτοις, καμία σημαντική παρατήρηση δεν βρέθηκε μεταξύ του φύλου και του ESCC, δίνοντας έναν σχετικό κίνδυνο OR=1.82.
Τα γενικά συμπεράσματά μας καταδεικνύουν μία θετική συσχέτιση για τις αλληλεπιδράσεις γονίδιου - περιβάλλοντος, μεταξύ της μετάλλαξης του Κ-ras γονιδίου, της μόλυνσης HPV, της χρήσης προϊόντων καπνού ή της κατάχρησης οινοπνεύματος στην αιτιοπαθογένεια του ESCC, και που μπορούν να θεωρηθούν ανεξάρτητα ή σε συνδυασμό ως παράγοντες υψηλού κινδύνου για την ανάπτυξη ESCC.
|
Αναζήτηση
