Your browser does not support JavaScript!

Αρχική    Αναζήτηση  

Αποτελέσματα - Λεπτομέρειες

Εντολή Αναζήτησης : Συγγραφέας="Τσατσάκης"  Και Συγγραφέας="Αριστείδης"

Τρέχουσα Εγγραφή: 3 από 47

Πίσω στα Αποτελέσματα Προηγούμενη σελίδα
Επόμενη σελίδα
Προσθήκη στο καλάθι
[Προσθήκη στο καλάθι]
Κωδικός Πόρου 000447551
Τίτλος Προσδιορισμός μήκους τελομερικών άκρων σε παιδιά, εφήβους και νεαρούς ενήλικες με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία
Άλλος τίτλος Determination of telomeres length in children ,teens and young adults, with Acute Lymphoblastic leukemia
Συγγραφέας Βακωνάκη, Ελένη
Σύμβουλος διατριβής Στειακάκη, Ευτυχία
Μέλος κριτικής επιτροπής Τσατσάκης, Αριστείδης
Τζατσαράκης, Εμμανουήλ
Περίληψη Η Οξεία Λεμφοβλαστική Λευχαιμία (ΟΛΛ) είναι η πιο συχνή νεοπλασματική νόσος της παιδικής ηλικίας και αποτελεί το 75% των νέων περιπτώσεων λευχαιμίας κάθε χρόνο. Είναι μία αιματολογική νεοπλασία, που χαρακτηρίζεται από υπέρμετρη παραγωγή μη φυσιολογικών πρόδρομων κυττάρων λεμφικής σειράς και έχει εξαιρετικά καλή πρόγνωση καθώς ίαση επιτυγχάνεται σε ποσοστό μεγαλύτερο από 90% των παιδιατρικών ασθενών. Στην Οξεία Λεμφοβλαστική Λευχαιμία σε ένα ποσοστό >90% ανιχνεύονται αριθμητικές χρωμοσωμικές ανωμαλίες καθώς επίσης και δομικές ανωμαλίες όπως μεταθέσεις, ελλείψεις κ.α. με επακόλουθο την διαταραχή της έκφρασης των γονιδίων που εμπλέκονται στην αιμοποίηση. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία κυττάρων που κάνουν ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό, οδηγώντας το κύτταρο με γρήγορο ρυθμό στην κυτταρική γήρανση. Με τον όρο κυτταρική γήρανση ορίζεται η κατάσταση μη αναστρέψιμης παύσης του κυτταρικού πολλαπλασιασμού με αποτέλεσμα τη συσσώρευση βλαβών στο γενετικό υλικό, που οδηγούν τελικά στην καρκινογένεση. Τα τελομερικά άκρα των χρωμοσωμάτων έχουν προστατευτικό ρόλο, διαφυλάξουν την ακεραιότητα των χρωμοσωμάτων, προστατεύοντας τα από την αποικοδόμηση, τον ανασυνδυασμό και την σύντηξη. Το μήκος των τελομερικών άκρων εξαρτάται από τον τύπο του κυττάρου, την ηλικία του ατόμου, καθώς και από την κατάσταση της υγείας του και τις συνήθειες του. Η μείωση αυτή πραγματοποιείται σε κάθε κυτταρική διαίρεση έως ότου φτάσει στο όριο Hayflick όπου το κύτταρο οδηγείται στην απόπτωση. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να προσδιοριστεί ο βαθμός κυτταρικής γήρανσης των λευχαιμικών κυττάρων στη διάγνωση των ασθενών και των φυσιολογικών λεμφοκυττάρων στην ύφεση της νόσου και να διαπιστωθεί εάν η μέτρηση των τελομερικών άκρων θα μπορούσε να αποτελέσει βιοδείκτη για τον προσδιορισμό της επιθετικότητας της νόσου, την ανταπόκριση στη θεραπεία, τον κίνδυνο υποτροπών, δηλαδή σημαντικό προγνωστικό δείκτη για την επιβίωση τους. Στην μελέτη έλαβαν μέρος συνολικά 35 παιδιά, έφηβοι και νεαροί ενήλικες, ηλικίας από 1,5 έως 18 ετών, οι οποίοι διαγνώστηκαν με Οξεία Λεμφοβλαστική Λευχαιμία κατά την περίοδο 1/1/2010 έως 31/12/2020 στην Κλινική Αιματολογίας και Ογκολογίας Παίδων του ΠΑΓΝΗ. Το 62.9% των ασθενών ήταν αγόρια και τα υπόλοιπα κορίτσια. Όσο αφορά τον τύπο την Οξείας Λεμφοβλαστικής Λευχαιμίας, το 88.6% έπασχε από Β-σειράς Οξεία Λεμφοβλαστική Λευχαιμία και το υπόλοιπο από Τ-ΟΛΛ. Σε κάθε ασθενή χρησιμοποιήθηκαν κύτταρα μυελού των οστών, από α) στη διάγνωση της νόσου (λεμφοβλάστες) και β) μετά την επίτευξη ύφεσης (φυσιολογικά λεμφομονοπύρηνα κύτταρα). Από τα δείγματα λεμφοβλαστών/λεμφοκυττάρων που λήφθησαν πραγματοποιήθηκε εκχύλιση του DNA και ακολούθησε η φωτομέτρηση του, ώστε να μετρηθεί η συγκέντρωση και να προσδιοριστεί η καθαρότητα του. Στην συνέχεια έγινε προσδιορισμός του μήκους των τελομερικών άκρων με την μέθοδο της qPCR. Ακολούθησε στατιστική ανάλυση με την χρήση t-test και ANOVA. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι το μέσο μήκος των τελομερικών άκρων στα δείγματα λεμφοβλαστών που λήφθησαν κατά την διάγνωση των ασθενών ήταν 2,18±1,04 Kb ενώ κατά την επίτευξη της ύφεσης το μέσο μήκος ήταν 4,18±1,54 Kb. Δύο από τους ασθενείς εμφάνισαν αντίστροφα αποτελέσματα με μεγαλύτερο μήκος τελομερικών άκρων στους λεμφοβλάστες από ότι στα λεμφοκύτταρα. Ενώ ένας από τους ασθενείς δεν είχε καμία απολύτως διαφοροποίηση στο μέσο μήκος των τελομερών του κατά τις δύο δειγματοληψίες και είναι ο μοναδικός από τους ασθενείς μας που υποτροπίασε. Από την ομαδοποίηση των ασθενών με βάση τον τύπο της Οξείας Λεμφοβλαστικής Λευχαιμίας, βρέθηκε ότι οι ασθενείς με Τ-ΟΛΛ είχαν μεγαλύτερα τελομερικά άκρα από τους ασθενείς με Β-σειράς ΟΛΛ με μήκος 2.4±1.08 Kb έναντι 1.90±1.67 Kb αντίστοιχα. Παράλληλα οι ασθενείς υψηλού κινδύνου, σύμφωνα με τους προγνωστικούς παράγοντες των πρωτοκόλλων θεραπείας είχαν μικρότερο μήκος τελομερικών άκρων σε σχέση με εκείνους του ενδιάμεσου κινδύνου με τιμές 1.43±1.54 Kb και 2.29±1.47 Kb αντίστοιχα. Τέλος από την σύγκριση του μήκους των τελομερικών άκρων με βάση το καρυότυπο βρέθηκε ότι τα άτομα με 46 χρωμοσώματα είχαν μήκος τελομερικών άκρων 1.61±1.4 Kb, μικρότερο δηλαδή σε σχέση με εκείνα που εμφάνισαν καρυότυπο με >46 χρωμοσώματα. Συμπερασματικά η μεγάλη μείωση του τελομερικού μήκους των λεμφοβλαστών λόγω του ανεξέλεγκτου πολλαπλασιασμού τους μπορεί να είναι αναστρέψιμη κατά την διάρκεια της θεραπείας μέχρι την επίτευξη της ύφεσης. Η μέτρηση του μήκους των τελομερικών άκρων θα μπορούσε να αποτελέσει βιοδείκτη για την πρόγνωση της νόσου.
Φυσική περιγραφή 59 σ. : πίν. σχήμ. ; 30 εκ.
Γλώσσα Ελληνικά
Θέμα Cell aging
Telomere end
Κυτταρική γήρανση
Τελομερικά άκρα
Ημερομηνία έκδοσης 2022-03-30
Συλλογή   Σχολή/Τμήμα--Ιατρική Σχολή--Τμήμα Ιατρικής--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης
  Τύπος Εργασίας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης
Μόνιμη Σύνδεση https://elocus.lib.uoc.gr//dlib/9/6/0/metadata-dlib-1650358155-992467-22213.tkl Bookmark and Share
Εμφανίσεις 222

Ψηφιακά τεκμήρια
No preview available

Κατέβασμα Εγγράφου
Προβολή Εγγράφου
Εμφανίσεις : 1