Αποτελέσματα - Λεπτομέρειες
Εντολή Αναζήτησης : Συγγραφέας="Χανιωτάκης"
Και Συγγραφέας="Νίκος"
Τρέχουσα Εγγραφή: 3 από 3
|
|
| Κωδικός Πόρου |
000290075 |
| Τίτλος |
Σταθεροποίηση βιομορίων σε νανοδομές για την ανάπτυξη βιοαισθητήρων |
|
Συγγραφέας
|
Βαμβακάκη, Βασιλική Δημητρίου
|
|
Σύμβουλος διατριβής
|
Χανιωτάκης, Νίκος
|
| Περίληψη |
Οι βιοαισθητήρες βρίσονται στο προσκήνιο της έρευνας τα τελευταία 30 χρόνια, ενώ ραγδαία είναι η εξέλιξη στον τομέα αυτό κυρίως τα τελευταία 15 χρόνια. Ωστόσο η ευρεία εφαρμογή των βιοαισθητήρων ως αξιόπιστων αναλυτικών οργάνων δεν έχει επιτευχθεί ακόμη στον επιθυμητό βαθμό λόγω ορισμένων λειτουργικών προβλημάτων των βιοαισθητήρων. Τα προβλήματα αυτά εντοπίζονται κυρίως στη χαμηλή ευαισθησία τους, τη μικρή επαναληψιμότητα της κατασκευής τους και την περιορισμένη σταθερότητα τους τόσο κατά την αποθήκευση όσο και σε συνθήκες συνεχούς λειτουργίας. Ο βασικότερος παράγοντας που επηρεάζει τα αναλυτικά χαρακτηριστικά των βιοαισθητήρων είναι η σταθερότητα τους, καθώς είναι αρκετά δύσκολο να ρυθμιστεί η σταθερότητα του βιολογικού στοιχείου αναγνώρισης. Τα στοιχεία βιολογικής αναγνώρισης όπως είναι τα έζυμα και τα αντιγόνα είναι από τη φύση τους ευαίσθητα βιολογικά μόρια και είναι δυνατό να αποδιαταχθούν ή να απενεργοποιηθούν λόγω μικρών μεταβολών στην τιμή του pH ή της θερμοκρασίας, καθώς και παρουσία οργανικών διαλυτών και απορρυπαντικών που συχνά χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των βιοαισθητήρων.
Διάφορες μέθοδοι έχουν χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση της σταθερότητας των ενζύμων, όπως είναι η γενετική τροποποίηση, η χημική τροποποίηση, η χρήση πρόσθετων ουσιών και η ακινητοποίηση σε διάφορα υποστρώματα. Η γενετική τροποποίηση αποσκοπεί στη μεταβολή της αλληλουχίας των αμινοξέων των ενζύμων με στόχο τη βελτιστοποίηση της δομής τους. Η χημική τροποποίηση μεταβάλλει τις ιδιότητες των ενζύμων με την εισαγωγή λειτουργικών ομάδων ή πολυμερών στην επιφάνεια τους, αυξάνοντας έτσι την ακαμψία και τη σταθερότητα των ενζυμικών μορίων. Τα πρόσθετα όπως οι ηλεκτρολύτες, οι πολυηλεκτρολύτες και οι πολυαλκοόλες ρυθμίζουν την περιεκτικότητα του νερού και δημιουργούν μία δομή κλουβιού γύρω από το ένζυμο που συμβάλλει στη διατήρηση της ενεργής του διαμόρφωσης. Παράλληλα η ακινητοποίηση των ενζύμων σε ανόργανα, οργανικά και πολυμερικά υποστρώματα μέσω απλής προσρόφησης, ομοιοπολικής δέμευσης, φυσικής παγίδευσης ή εγκλωβισμού είναι αρκετά αποτελεσματική μέθοδος ώστε να αποφεύγεται η αποδιάταξη και απενεργοποίηση των ενζύμων.
Η ανάπτυξη της νανοτεχνολογίας τα τελευταία χρόβια καθιστά δυνατή την ανάπτυξη και αξιολόγηση νανο-συστημάτων που βασίζονται σε νανοϋλικά και παρέχουν νέες προοπτικές στον τομέα των βιοαναλυτικών συστημάτων. Τα νανοϋλικά έχουν τουλάχιστον μία από τις διαστάσεις τους στην κλίμακα των 100 nm και εμφανίζουν μοναδικές φυσικές και χημικές ιδιότητες, παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη των βιοαισθητήρων. Η υψηλή δραστική επιφάνεια τους, οι καταλυτικές τους ιδιότητες και η ικανότητα τους να μεταφέρουν ηλεκτρόνια, τα καθιστούν κατάλληλα υλικά ως υποστρώματα ακινητοποίησης, μεταλλάκτες σήματος και μεταφορείς ηλεκτρονίων.
|
| Φυσική περιγραφή |
136 σ. : εικ. ; 26 εκ. |
| Γλώσσα |
Ελληνικά |
| Ημερομηνία έκδοσης |
2006-12-20 |
| Συλλογή
|
Σχολή/Τμήμα--Σχολή Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών--Τμήμα Χημείας--Διδακτορικές διατριβές
|
|
|
Τύπος Εργασίας--Διδακτορικές διατριβές
|
| Μόνιμη Σύνδεση |
https://elocus.lib.uoc.gr//dlib/0/6/2/metadata-dlib-2006vamvakaki.tkl
|
| Εμφανίσεις |
296 |
Αναζήτηση
