Περίληψη |
Η χρήση της φασματομετρίας μάζας επαγωγικά συζευγμένου πλάσματος (Inductively Coupled Plasma – Mass Spectrometry, ICP – MS) στην ανάλυση μετάλλων σε δείγματα πάσης φύσεως είναι ευρέως διαδεδομένη, και γνωστή εδώ και δεκαετίες. Σε περιπτώσεις σχετικά αραιών αιωρημάτων (~106 σωματίδια/ml), και εκμεταλλευόμενοι την δυνατότητα πολύ μικρών χρόνων καταγραφής, είναι δυνατόν να ανιχνευθούν μεμονωμένα σωματίδια (single particles). Η τεχνική αυτή είναι επίσης γνωστή στη βιβλιογραφία ως φασματομετρία μάζας επαγωγικά συζευγμένου πλάσματος μεμονομένων σωματιδίων (single particle – ICP – MS). Στην παρούσα εργασία καταγράφεται η περαιτέρω ανάπτυξη μιας μεθόδου μελέτης της παρουσίας και κατά περίπτωση του γίγνεσθαι σωματιδίων που περιέχουν μέταλλα σε δείγματα θαλασσινού νερού. Η προσέγγιση αυτή ακολούθως εφαρμόστηκε σε δείγματα που ελήφθησαν από δύο διαφορετικές μελέτες: Πρώτον, από ένα πείραμα μεσοκόσμων το 2019, ως μέρος ενός μεγαλύτερου πειράματος που λάμβανε χώρα στο Cretacosmos, το ελληνικό τμήμα του Aquacosm (δίκτυο εγκαταστάσεων μεσοκόσμων της ευρωπαϊκής ένωσης). Και δεύτερον, απο τη Σαντορίνη, ως μέρος ενός προγράμματος που μελετά την παρουσία και τη φύση νανοσωματιδίων κοντά σε νησιά (NanoIsland, ΕΛΙΔΕΚ), σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Για τις ανάγκες των αναλύσεων αυτών, πέραν του συστήματος της φαματομετρίας μάζας επαγωγικά συζευγμένου πλάσματος και της εφαρμογής της τεχνικής της ανίχνευσης μεμονομένων σωματιδίων, χρησιμοποιήθηκε και ένα σύστημα εισαγωγής αραίωσης εντός ροής (on – line dilution). Κατά το πείραμα των μεσοκόσμων, αναλύθηκαν δύο διαφορετικοί τύποι δειγμάτων, όπου είχε γίνει προσθήκη χαμηλών συγκεντρώσεων (ppt) νανοσωματιδίων αργύρου, και ιόντων αργύρου αντίστοιχα. Επιπλέον, χρησιμοποιήθηκαν δύο διαφορετικοί χρόνοι ανά καταγραφή (dwell times) και εφαρμόστηκαν τρία διαφορετικά κριτήρια για τον διαχωρισμο και την ταυτοποίηση σημάτων ως νανοσωματίδια. Για την ανάλυση των δειγμάτων θαλλασινού νερού, από τις δεξαμενές όπου είχε προστεθεί νανοσωματιδιακός άργυρος, και είχε χρησιμοποιηθεί 10 ms χρόνος ανά καταγραφή, το κριτήριο μ + 3std αποδείχτηκε κατάληλο. Το ‘’μ’’ αντιστοιχεί στη μέση τιμή έντασης και το std στην τυπική απόκλιση του συνόλου των δεδομένων, όπως προκύπτουν μετά από ευρέως γνωστή στη βιβλιογραφία. Για την ανάλυση των δειγμάτων θαλλασινού νερού, από τις δεξαμενές όπου είχε προστεθεί νανοσωματιδιακός άργυρος, και είχε χρησιμοποιηθεί 75 μs χρόνος ανά καταγραφή, χρησιμοποιήθηκε ένα διαφορετικό κριτήριο, ίσο με μ + 2.71 + 3.29 ∗ √𝜇, όπου ‘’μ’’ είναι η μέση τιμή της έντασης του συνόλου των δεδομένων, όπως και πριν. Για την ανάλυση των δειγμάτων θαλλασινού νερού, από Chronakis Michail Ioannis Master’s Degree Thesis 3 τις δεξαμενές όπου είχαν προστεθεί ιόντα αργύρου, και είχε χρησιμοποιηθεί 10 ms χρόνος ανά καταγραφή, τα κριτήρια μ + 3std και μ + 5std ανταπεξήλθαν εξίσου καλά στην περιγραφή των δεδομένων. Και τέλος, Για την ανάλυση των δειγμάτων θαλλασινού νερού, από τις δεξαμενές όπου είχαν προστεθεί ιόντα αργύρου, και είχε χρησιμοποιηθεί 75 μs χρόνος ανά καταγραφή, το κριτήριο μ + 3 std αποδείχθηκε επαρκές. Κατά την ανάλυση των δειγμάτων από τις δεξαμενές όπου είχε προστεθεί μόνο ιοντικός άργυρος, εμφανίστηκαν παλμοί οι οποίοι συνήθως συσνετίζονται με την παρουσία σωματιδίων, των οποίων παλμών η φύση και προέλευση επίσης εξετάζονται. Όσον αφορά τα δείγματα του NanoIsland,διενεργήθηκε μια τοπική και χρονική μελέτη γύρω από την παρουσία και το περιεχόμενο σωματιδίων που περιείχαν χαλκό. Η επεξεργασία των αποτελεσμάτων αυτών των δειγμάτων έγινε μέσω ενός αναπτυσσόμενου κομματιού κώδικα python, ειδικά φτιαγμένου για τις ανάγκες αυτής της εργασίας. Τα αποτελέσματα κατέδειξαν γενικά μεγαλύτερη σωματιδιακή συγκέντρωση σωματιδίων που περιέχουν χαλκό σε περιοχές που σχετίζονται με τη δραστηριότητα πλοίων, κατά την καλοκαιρινή περίοδο. Επιπλέον, σωματίδια με υψηλότερες ποσότητες χαλκού βρέθηκαν σε μεγαλύτερα βάθη, ενώ υπάρχουν ενδείξεις για καθίζηση τους, η οποία δείχνει ότι θα μπορούσε να ξεκνάει την ίδια περίοδο με την παρατήρηση των υψηλών σωματιδιακών συγκεντρώσεων. Τέλος, το σύστημα φάνηκε να είναι ικανό για συνεχόμενη ανάλυση άνω των 10 ωρών, επί σειρά μηνών, χωρίς αξιοσημείωτη φθορά του εξοπλισμού, παρά την συνήθως σημαντικά επιζήμια μήτρα του θαλασσινού νερού.
|