E-Locus - Ιδρυματικό Καταθετήριο Πανεπιστημίου Κρήτης

Αρχική Αναζήτηση

Αποτελέσματα - Λεπτομέρειες

Εντολή Αναζήτησης : Συγγραφέας="Βόντας" Και Συγγραφέας="Ιωάννης"

Τρέχουσα Εγγραφή: 73 από 76

[Προσθήκη στο καλάθι]

Κωδικός Πόρου

000369240

Τίτλος

Γενετική και μοριακή ανάλυση της ανθεκτικότητας του τετρανύχου, Tetranychus urticae (Acari : Tetranychidae) στις αβερμεκτίνες

Άλλος τίτλος

Genetics and molecular analysis of resistance in the two-spotted spider mite Tetranychus urticae (Acari : Tetranychidae) in avermectins

Συγγραφέας

Ρήγα, Μαρία

Σύμβουλος διατριβής

Βόντας, Ιωάννης

Περίληψη

Ο τετράνυχος Tetranychus urticae (Koch) (Acari : Tetranychidae) αποτελεί έναν από τους πιο σοβαρούς εχθρούς των καλιεργειών. Η καταπολέμησή του γίνεται κυρίως με χημικά μέσα με συνέπεια να εμφανίζει υψηλά επίπεδα ανθεκτικότητας σε πολλές τοξικές ουσίες. Στη συγκεκριμένη εργασία χρησιμοποιήθηκε ένα ελληνικό ανθεκτικό (TU82) στις αβερμεκτίνες, αλλά και σε άλλα εντομοκτόνα, στέλεχος T. urticae το οποίο συλλέχθηκε από θερμοκηπιακή καλλιέργεια τριανταφυλλιάς από το Μαραθώνα Αττικής, με ιδιαίτερα επιβεβαρυμμένο ιστορικό καταπολέμησης. Οι αβερμεκτίνες είναι μακροκυκλικές λακτόνες και παράγονται φυσικά από το μύκητα Streptomyces avermitillis. Η ουσία αυτή δρα κυρίως στο γ-αμινοβουτυρικό οξύ (GABA) και στους διαύλους χλωρίου (glutamate gated-chloride channels), οδηγώντας σε ενεργοποίηση των καναλιών χλωρίου με τελικό στόχο την παράλυση του οργανισμού στόχου. Είχε προηγουμένως βρεθεί ότι τα επίπεδα ανθεκτικότητας του υπό μελέτη πληθυσμού είναι 2000 φορές (χρειάζονταν 2000 φορές μεγαλύτερη ποσότητα εντομοκτόνου προκειμένου να θανατωθεί το 50% του πληθυσμού των ανθεκτικών ακάρεων, σε σχέση με αυτά του ευαίσθητου), και ότι δύο μεταλλαγές στους διαύλους χλωρίου σχετίζονται με το φαινότυπο – ο ρόλος ωστόσο μίας από αυτές δεν είναι εξακριβωμένος. Με κλασσικές μεθόδους γενετικής μελετήθηκε ο τύπος της κυριαρχίας της ανθεκτικότητας στις αβερμεκτίνες (κυρίαρχος, υπολειπόμμενος ή ενδιάμεσος), το αν η ανθεκτικότητα αυτή οφείλεται σε περισσότερα του ενός γονίδια, και η γενετική συσχέτιση της δεύτερης μεταλλαγής με την ανθεκτικότητα στις αβερμεκτίνες. Βρήκαμε ότι ο τύπος της κυριαρχίας είναι ενδιάμεσος και ότι η ανθεκτικότητα ελέγχεται από περισσότερα του ενός γονίδια. Επίσης, η δεύτερη μεταλλαγή συσχετίζεται σημαντικά με το φαινότυπο της ανθεκτικότητας. Τέλος, με βάση δεδομένα, τα ευρήματα της εργασίας αλλά και πειράματα μικροσυστοιχιών που επίσης δείχνουν ότι η ανθεκτικότητα οφείλεται σε πολλά γονίδια, αναπτύξαμε μεθοδολογία βασισμένη στην παρεμβολή RNA (RNAi) για την εξειδικευμένη αποσιώπηση γονιδίων, η έκφραση των οποίων σχετίζεται με την ανθεκτικότητα. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να ελεγχθεί η πιθανή λειτουργική τους σύνδεση με το φαινότυπο. Δοκιμάστηκε η μέθοδος των μικροενέσεων και επιτεύχθηκε σίγηση γονιδίου του κεντρικού νευρικού συστήματος (AChE), όταν όμως εφαρμόστηκαν σε συγχρονισμένα άτομα διπλές μικροενέσεις (double injections).

Φυσική περιγραφή

56 σ. : χάρτ., πίν., έγχ. εικ. ; 30 εκ.

Γλώσσα

Ελληνικά

Θέμα

AChE

Dominance

Point mutations

RNAi

Κυριαρχία

Μεταλλαγές

Ημερομηνία έκδοσης