Περίληψη |
Το είδος Tetranychus urticae Koch, 1836 ανήκει στην Υφομοταξία Ακάρεα. Είναι ένα από τα πιο
πολυφάγα και καταστροφικά για τις καλλιέργειες αρθρόποδα καθώς προσβάλλει περισσότερα από
1.100 είδη φυτών. Ο τετράνυχος είναι επίσης γνωστός για την ικανότητά του να αναπτύσσει
ανθεκτικότητα σε εντομοκτόνα και ακαρεοκτόνα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα μετά την πρώτη τους
εφαρμογή. Ορισμένα από τα βιολογικά του χαρακτηριστικά που συνεισφέρουν στην ανάπτυξη της
ανθεκτικότητας είναι ο μικρός κύκλος ζωής του, η υψηλή γονιμότητα και ο τρόπος αναπαραγωγής του
(αρρενότοκη παρθενογέννεση). Επιπλέον η ικανότητα προσβολής μεγάλου αριθμού φυτών-ξενιστών
έχει συσχετιστεί με την ικανότητα του οργανισμού να εξουδετερώνει την επίδραση των εντομοκτόνων,
ένας συσχετισμός που γίνεται μέσω της θεωρίας της προ-προσαρμογής. Η αλληλούχιση του
γονιδιώματος του τετρανύχου αποκάλυψε ένα εντυπωσιακό οπλοστάσιο ενζύμων αποτοξικοποίησης,
εκ των οποίων πολλές οικογένειες παρουσιάζουν μία σύσταση ειδική για τον τετράνυχο. Το γεγονός
αυτό επιβεβαιώνει σε ένα βαθμό την υπόθεση της προ-προσαρμογής. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν την
υπερέκφραση γονιδίων της οικογένειας CYP392 (CYP392A11, CYP392A12, CYP392A16, CYP392D2,
CYP392D8, CYP392D10) με την CYP392A11 να έχει δειχτεί ότι μεταβολίζει τα METI εντομοκτόνα
fenpyroximate και cyenopyrafen, ενώ η CYP392A16 μεταβολίζει την αβερμεκτίνη abamectin.
Επιπροσθέτως, μέλη της οικογένειας GST έχουν βρεθεί ότι υπερεκφράζονται σε ανθεκτικούς
πληθυσμούς, ενώ η TuGSTd05 έχει αποδειχθεί ότι μεταβολίζει το METI εντομοκτόνο cyflumetofen. Στη
συγκεκριμένη μελέτη στοχεύσαμε στον εντοπισμό τριών μεγάλων οικογενειών ενζύμων (CYP392, GST,
ID-RCD) με τη χρήση αντισωμάτων. Οι δύο πρώτες οικογένειες έχουν γνωστή λειτουργία και έχει
επιβεβαιωθεί ότι συνεισφέρουν στην ανθεκτικότητα. Η τρίτη οικογένεια πρωτεϊνών ανακαλύφθηκε
πρόσφατα στον τετράνυχο και η ακριβής λειτουργία των μελών της είναι ακόμα άγνωστη, αν και έχει
συσχετιστεί με την πέψη ή την αποτοξικοποίηση. Για τον εντοπισμό αυτών των οικογενειών τέσσερα
αντισώματα σχεδιάστηκαν και παράχθηκαν (anti-CYP392A, anti-CYP392D, anti-GSTd, anti-Dioxygenase).
Τα αντισώματα αυτά αρχικά δοκιμάστηκαν με την τεχνική αποτύπωσης κατά Western για να
επιβεβαιώσουμε την ειδικότητά τους. Τα τρία από τα τέσσερα αποδείχθηκαν μη ειδικά (anti-CYP392D,
anti-GSTd, anti-Dioxygenase), οπότε η μελέτη ανοσοεντοπισμού συνεχίστηκε με τη χρήση του anti-
CYP392A και του anti-CYP392A16, ένα ειδικό αντίσωμα για την Α16 σχεδιασμένο στο παρελθόν από το
εργαστήριο μας. Τα δύο αντισώματα χρησιμοποιήθηκαν σε κρυοτομές ενήλικων θηλυκών ατόμων του
οργανισμού καθώς επίσης και σε ολόκληρους οργανισμους (whole mount). Τα αποτελέσματα μας
έδωσαν μία ένδειξη σχετικά με τον ιστό στον οποίο εντοπίζεται η Α16, όπου φαίνεται να βρίσκεται
πιθανοτατα σε κύτταρα του νευρικού ιστού κοντά στο κεντρικό νευρικό σύστημα του τετρανύχου.
Παρόμοια αποτελέσματα έχουν βρεθεί και σε μελέτες άλλων οργανισμών όπως το κουνούπι Aedes
aegypti (Grigoraki et al. 2016), το Bombyx mori (Xuan et al. 2014) και το Tribolium castaneum (Zhu et al.
2010). Οι προσπάθειές μας πρέπει να προσανατολιστούν στην τελειοποίηση και οριστικοποίηση του
πρωτοκόλλου ανοσοεντοπισμού, ενώ η χρήση επιπλέον αντισώματος ειδικό για την κυτοχρωμική P450
αναγωγάση (CPR) μπορεί να επιβεβαιώσει τα μέχρι τώρα αποτελέσματα.
|