Your browser does not support JavaScript!

Αρχική    Αναζήτηση  

Αποτελέσματα - Λεπτομέρειες

Εντολή Αναζήτησης : Συγγραφέας="Βαμβακάκη"  Και Συγγραφέας="Μαρία"

Τρέχουσα Εγγραφή: 40 από 72

Πίσω στα Αποτελέσματα Προηγούμενη σελίδα
Επόμενη σελίδα
Προσθήκη στο καλάθι
[Προσθήκη στο καλάθι]
Κωδικός Πόρου 000419562
Τίτλος Mechanically-induced main chain scission of polyacetals for controlled drug release
Άλλος τίτλος Μηχανικά επαγόμενη διάσπαση της κύριας αλυσίδας πολυακετάλων για ελεγχόμενη αποδέσμευση φαρμάκων
Συγγραφέας Ψαρρού, Μαρία Χ.
Σύμβουλος διατριβής Αναστασιάδης, Σπύρος
Μέλος κριτικής επιτροπής Βαμβακάκη, Μαρία
Μπαριτάκη, Σταυρούλα
Περίληψη Τις τελευταίες δεκαετίες, η ελεγχόμενη μεταφορά και αποδέσμευση φαρμάκων έχει προσελκύσει ιδιαίτερο επιστημονικό ενδιαφέρον. Διάφορα είδη νανομεταφορέων βασιζόμενων είτε σε οργανικά νανοσωματίδια είτε σε ανόργανα νανοϋλικά ή ακόμη και σε συνδυασμό οργανικών με ανόργανων υλικών έχουν εκτενώς μελετηθεί για την ικανότητά τους να μεταφέρουν ελεγχόμενα και στοχευόμενα δραστικές ουσίες (π.χ. αντικαρκινικά φάρμακα) σε συγκεκριμένες περιοχές του ανθρώπινου σώματος όπως για παράδειγμα στους καρκινικούς ιστούς. Τα ερεθίσματα που έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως για να διεγείρουν την απελευθέρωση ουσιών από φορείς μπορούν να χωριστούν σε δύο βασικές κατηγορίες: τα ενδογενή ερεθίσματα όπως για παράδειγμα μικρές αλλαγές στη τιμή του pH, αυξημένα επίπεδα γλουταθειόνης ή αλλαγές στη συγκέντρωση κάποιου ενζύμου και τα εξωγενή ή αλλιώς φυσικά ερεθίσματα στα οποία συμπεριλαμβάνονται η ακτινοβολία με φώς, η χρήση μαγνητικού ή ηλεκτρικού πεδίου και η έκθεση σε υπερήχους. Μεταξύ αυτών, ο υπέρηχος αποτελεί ένα πολλά υποσχόμενο φυσικό ερέθισμα καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ελεγχόμενη αποδέσμευση φαρμακευτικών ουσιών προσφέροντας μεγάλη ακρίβεια ως προς το τόπο και χρόνο της αποδέσμευσης, διεισδύει βαθειά στους ιστούς, είναι μια μη-επεμβατική μέθοδος και σε αντίθεση με άλλες μεθόδους (π.χ. ακτίνες Χ) δεν προκαλεί ιοντισμό. Πληθώρα «έξυπνων» υλικών έχουν αποτελέσει τη βάση για την ανάπτυξη καινοτόμων αμφίφιλων συμπολυμερών τα οποία κατ’ επέκταση έχουν χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη νανομεταφορέων φαρμάκων. Τα αμφίφιλα συμπολυμερή, όταν βρεθούν σε υδατικό περιβάλλον αυτό-οργανόνωνται σε μικκύλια αποτελούμενα από ένα υδρόφιλο κέλυφος και έναν υδρόφοβο πυρήνα στον οποίο μπορούν να δεσμευθούν υδρόφοβα μόρια. Στη παρούσα εργασία, παρουσιάζεται για πρώτη φορά μια νέα οικογένεια νανομεταφορέων αποκρινόμενων σε δύο ερεθίσματα, pH και έκθεση σε υπερήχους. Οι νανομεταφορείς βασίζονται σε υλικά αποτελούμενα από μια συστάδα πολυαιθυλενογλυκόλης (PEG) και μία συστάδα πολυακετάλης (PEG-b-polyacetal). Για την εργασία αυτή συντέθηκαν ομοπολυμερή πολυακετάλης και συμπολυμερή PEG-b-polyacetal μέσω εύκολων συνθετικών πορειών και απουσίας τοξικών αντιδραστηρίων. Αρχικά, μελετήθηκε εκτενώς η διάσπαση των ομοπολυμερών πολυακετάλων υπό την επίδραση τόσο χαμηλής όσο και υψηλής συχνότητας υπερήχων και επαληθεύτηκε ο μηχανισμός διάσπασης των υλικών αυτών. Ο μηχανισμός που προτείνεται είναι η διάσπαση της κύριας αλυσίδας των πολυακετάλων ως αποτέλεσμα των διατμητικών τάσεων που αναπτύσσονται λόγω του φαινομένου της σπηλαίωσης (cavitation effect) κατά μήκος της πολυμερικής αλυσίδας. Έτσι ο ακεταλικός δεσμός καθίσταται ως ο πιο μηχανικά-ασθενής δεσμός που υφίσταται διάσπαση. Επίσης, αποδείχθηκε η μηχανικά-επαγόμενη διάσπαση συμπολυμερών πολυακετάλης και πιστοποιήθηκε η παραγωγή χαμηλού μοριακού βάρους, υδρόφιλων και μη-τοξικών προϊόντων διάσπασης. Περαιτέρω, τα συμπολυμερή πολυακετάλης αυτό-οργανώθηκαν σε σφαιρικά μικκύλια σε νερό και στον υδρόφοβο ακεταλικό πυρήνα ενκαψυλιώθηκαν μόρια μίας χρωμοφόρας ένωσης (Sudan Red). H αποδέσμευση του φορτίου από το πυρήνα των μικκυλίων μελετήθηκε σε διάφορες συνθήκες και ιδιαίτερα τα αποτελέσματα έπειτα από έκθεση σε ιατρικούς υπερήχους συχνότητας 1 ΜΗz και εξαιρετικά χαμηλής ενέργειας, έδειξαν ότι οι νανομεταφορείς βασισμένοι σε πολυακετάλη μπορούν επιτυχώς να διασπώνται σε μικρά, μη-τοξικά μόρια καθώς απελευθερώνουν ελεγχόμενα το δεσμευμένο φορτίο. Τέλος, μελετήθηκε η επίδραση του ελαφρώς όξινου περιβάλλοντος του διαλύματος μικκυλίων σε συνδυασμό με έκθεση σε υπερήχους και βρέθηκε ότι η αποδέσμευση του φορτίου ήταν αρκετά πιο αποτελεσματική καθιστώντας τους πολυακεταλικούς νανομεταφορείς ιδανικούς για την ελεγχόμενη αποδέμευση δραστικών ουσιών υπό την επίδραση ενός ενδογενούς και ενός εξωγενούς ερεθίσματος.
Φυσική περιγραφή 105 σ. : πίν., σχήμ., εικ. (μερ. εγχρ.) ; 30 εκ.
Γλώσσα Αγγλικά
Θέμα Controlled drug delivery
Drug release
Polyacetols
Ultrasount
Αποδέσμευση φαρμάκων
Ελεγχόμενη μεταφορά
Πολυακετάλες
Υπέρηχοι
Ημερομηνία έκδοσης 2018-11-30
Συλλογή   Σχολή/Τμήμα--Σχολή Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών--Τμήμα Χημείας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης
  Τύπος Εργασίας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης
Μόνιμη Σύνδεση https://elocus.lib.uoc.gr//dlib/e/e/9/metadata-dlib-1543303346-361170-12626.tkl Bookmark and Share
Εμφανίσεις 529

Ψηφιακά τεκμήρια
No preview available

Κατέβασμα Εγγράφου
Προβολή Εγγράφου
Εμφανίσεις : 8