| Περίληψη |
Εισαγωγή
Σύμφωνα με τον WHO, οι Τραυματικές Κακώσεις του Εγκεφάλου (ΤΚΕ) αποτελούν την
κύρια αιτία θανάτου και αναπηρίας τα τελευταία χρόνια. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό
πρόβλημα της δημόσιας και της ατομικής υγείας. Οι ασθενείς με ΤΚΕ ταξινομούνται σε
τρεις κατηγορίες με βάση τη βαρύτητα αυτής (ήπια, μέτρια, σοβαρή). Μέχρι σήμερα, στην
καθημερινή κλινική πράξη, δεν χρησιμοποιείται κάποιος αξιόπιστος βιοδείκτης για ΤΚΕ.
Οι ιντερλευκίνες παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανοσιακή απάντηση, στη συστηματική
φλεγμονή και στο σύστημα της πήξης. Κάποιες από αυτές παίζουν σημαντικό ρόλο στην
έναρξη και στη διατήρηση της διαδικασίας της φλεγμονής, ενώ άλλες στη διακοπή της. Οι
πιο μελετημένες ιντερλευκίνες, είναι οι Ιντερλευκίνη-1, Ιντερλευκίνη-6 (IL-6),
Ιντερλευκίνη-8, Ιντερλευκίνη-10 (IL-10) και ο Tumor Necrosis Factor Alpha (TNF-α).
Σκοπός
Ο σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της υπόθεσης ότι ανοσιακοί μηχανισμοί
έχουν βαρύνοντα ρόλο στην παθοφυσιολογία και στις κλινικές συνέπειες της ΤΚΕ. Δύο
κυτοκίνες με σημαντικό ρόλο στις φλεγμονώδεις αποκρίσεις είναι η IL-6 και η IL-10. Η
πρώτη θεωρείται προφλεγμονώδης κυτοκίνη, ενώ η δεύτερη αντι-φλεγμονώδης. Η
ερευνητική υπόθεση είναι ότι οι αυξημένες τιμές της IL-6 ή/και της IL-10 στο πλάσμα
ασθενών με ΤΚΕ σχετίζονται στατιστικώς σημαντικά με τη διάγνωση και την πρόγνωση.
Μεθοδολογία
Η παρούσα εργασία αποτελεί προοπτική μελέτη, δείγμα της οποίας αποτέλεσαν 39 ασθενείς
οι οποίοι είχαν νοσηλευτεί με ΤΚΕ στη Νευροχειρουργική Κλινική, τη Μονάδα Εντατικής
Θεραπείας Ενηλίκων και τη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Παίδων του Πανεπιστημιακού
Νοσοκομείου Ηρακλείου. Διενεργήθηκαν μετρήσεις των IL-6 και IL-10 στο αίμα ενήλικων
και παιδιατρικών ασθενών την 1η και την 7η ημέρα μετατραυματικά, με τη μέθοδο της
ενζυμικής ανοσοπροσρόφησης (Enzyme-linked immunosorbent assay-ELISA). Επιπρόσθετα
καταγράφηκαν πολλαπλές μεταβλητές (επιδημιολογικές, κλινικές, εργαστηριακές,
απεικονιστικές) που θα μπορούσαν να σχετίζονται με την πρόγνωση ή την έγκαιρη διάγνωση
της σοβαρότητας των ασθενών αυτών.
Αποτελέσματα Η αυξημένη τιμή της IL-6 και της IL-10 της πρώτης ημέρας φάνηκε να σχετίζεται με
μειωμένη βαθμολογία σε όλες τις κλίμακες έκβασης Glasgow Outcome Scale (GOS) 7ης
ημέρας, Κλίμακα Κώματος Γλασκώβης (ΚΚΓ) 7ης ημέρας, Karnofsky Performance Scale
(KPS) 7ης ημέρας (σε όλες τις περιπτώσεις p-value< 0.005). Η αυξημένη τιμή της IL-10 της
7ης ημέρας φάνηκε να σχετίζεται με μειωμένη βαθμολογία σε όλες τις κλίμακες έκβασης
GOS 7ης μέρας, ΚΚΓ 7ης ημέρας, KPS 7ης ημέρας (σε όλες τις περιπτώσεις p-value<
0.005). Όσον αφορά στην προγνωστική ικανότητα των ιντερλευκινών σε σχέση με ένα
δυσμενές αποτέλεσμα, το εμβαδόν κάτω από την καμπύλη (area under the curve στην
receiver's operating curve/ ROC ανάλυση) για την IL-6 ήταν 0.722 (95% CI: 0.55-0.89; p=
0.021) και για την IL-10 0.733 (95% CI: 0.55-0.92; p= 0.015). Ανάμεσα στις απεικονιστικές
κλίμακες, η κλίμακα Rotterdam επέδειξε την υψηλότερη προγνωστική απόδοση (AUC 0.825,
95% CI: 0.69-0.96; p= 0.001).
Συμπεράσματα
Η παρούσα μελέτη ενισχύει τα δεδομένα για τον σημαντικό ρόλο δύο Ιντερλευκινών, της
προ-φλεγμονώδους IL-6 και της αντι-φλεγμονώδους IL-10 στη νοσολογική οντότητα της
ΤΚΕ. Συγκεκριμένα οι αυξημένες τιμές, τόσο της IL-6 όσο και της IL-10, το πρώτο 24ωρο
μετατραυματικά αναδείχθηκε ότι σχετίζονται με τη βαρύτητα της διάγνωσης και της έκβασης
7 ημέρες μετά την ΤΚΕ.
Σύμφωνα με τα παραπάνω προκύπτει σαν βασικό συμπέρασμα ότι και οι δύο μελετηθείσες
ιντερλευκίνες, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως διαγνωστικοί και προγνωστικοί
βιοδείκτες για ΤΚΕ.
|
Αναζήτηση
