| Περίληψη |
Εισαγωγή: Τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν οι αναφορές που τεκμηριώνουν τα πλεονεκτήματα της διατροφικής κάλυψης των βαρέως πασχόντων, ή αντίθετα επιβεβαιώνουν πιθανές επιπλοκές από την έλλειψή της, όπως αδυναμία αποδέσμευσης από μηχανικό αερισμό, αύξηση του χρόνου παραμονής στη ΜΕΘ, αύξηση επίπτωσης λοιμώξεων, νοσηρότητας και θνησιμότητας. Η θρεπτική υποστήριξη των βαρέως πασχόντων ασθενών της ΜΕΘ ξεκινά με την εκτίμηση της θρεπτικής τους κατάστασης και της βαρύτητας της νόσου. Στην οξεία φάση, στόχοι της θρέψης είναι η εξασφάλιση της λειτουργίας των οργάνων και η διατήρηση της μυϊκής μάζας ώστε να αποφευχθούν ενεργειακά και πρωτεϊνικά ελλείμματα, τα οποία έχουν συσχετισθεί με κακή έκβαση. Για τη θρεπτική υποστήριξη των ασθενών χρησιμοποιείται η τεχνητή διατροφή η οποία διακρίνεται σε εντερική και παρεντερική. Η εκτίμηση των ενεργειακών αναγκών των βαρέως πασχόντων ιδανικά γίνεται με την έμμεση θερμιδομετρία, μέθοδο η οποία δεν είναι εφικτή στα περισσότερα κέντρα. Για το λόγο αυτό, ο υπολογισμός θρεπτικής υποστήριξης ασθενών ΜΕΘ στηρίζεται σε εξισώσεις πρόβλεψης ενεργειακών αναγκών και συστάσεις των κατευθυντήριων οδηγιών. Όμως, οι υπάρχουσες εξισώσεις δεν αντιστοιχούν απόλυτα στις πραγματικές ενεργειακές απαιτήσεις των ασθενών αυτών λόγω της ταχείας εναλλαγής του βασικού τους μεταβολισμού. Η λανθασμένη εκτίμηση ενεργειακών αναγκών μπορεί να οδηγήσει τόσο σε υποσιτισμό όσο και σε υπερσιτισμό, καταστάσεις που επηρεάζουν αρνητικά την έκβαση του ασθενούς.
Σκοπός: Ο κύριος σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η καταγραφή της θρεπτικής υποστήριξης των βαρέως πασχόντων ασθενών που νοσηλεύονται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) Ενηλίκων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου (ΠαΓΝΗ) και η εκτίμηση της συσχέτισης της κάλυψης των διατροφικών αναγκών με την νοσηρότητα και δείκτες έκβασης. Στους επιμέρους στόχους, προσδιορίζονται οι ομάδες ασθενών που βρίσκονται σε μεγαλύτερο διατροφικό κίνδυνο για νοσηρότητα και δυσμενέστερη έκβαση. Επιπλέον, συγκρίνεται η διατροφική κάλυψη των ασθενών με τις συνιστώμενες ανάγκες σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες.
Μεθοδολογία: Πρόκειται για αναδρομική ανάλυση διαδοχικών ασθενών που εισήχθησαν στη ΜΕΘΠαΓΝΗ κατά το διάστημα ενός έτους (01/01-31/12/2020). Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε από τον ηλεκτρονικό φάκελο των ασθενών του πληροφοριακού συστήματος Critis. Το κριτήριο εισαγωγής των ασθενών στη παρούσα μελέτη ήταν η νοσηλεία στη ΜΕΘ άνω των 4 ημερών στο προαναφερόμενο χρονικό διάστημα. Με την ολοκλήρωση της νοσηλείας γινόταν καταγραφή της θρεπτικής κάλυψης(πρωτεϊνών, υδατανθράκων, και λιπιδίων), υπολογισμός των θερμιδικών(Harris-Benedict)και πρωτεϊνικών(συστάσεις ESPEN) αναγκών και εξεταζόταν η συσχέτιση αυτών των δεδομένων με την έκβαση.
Αποτελέσματα: Στη μελέτη συμμετείχαν 235 ασθενείς με διάμεση ηλικία 70 έτη (IQR56-78),διάρκεια νοσηλείας13 ημέρες (IQR8-22), APACHEII 21,6±6,9, μηχανικός αερισμός 80,4%,mNutric Score 3 (IQR 2-4)και αδρή θνητότητα 21,7%.Έναρξη εντερικής σίτισης γινόταν την 3η-4η ημέρα νοσηλείας με διάμεση τιμή διάρκειας σίτισης 9 ημέρες και ημερήσια διάρκεια διακοπής σίτισης 1 ώρα. Το μεγαλύτερο ποσοστό θρεπτικής υποστήριξης καλύφθηκε από την εντερική σίτιση είτε μεμονωμένα είτε σε συνδυασμό με παρεντερική διατροφή. Σημαντικά συχνότερη ήταν η χρήση παρεντερικής μόνης ή σε συνδυασμό με εντερική σίτιση στους ασθενείς που απεβίωσαν συγκριτικά με εκείνους που επιβίωσαν (p<0,05). Η ημερήσια κάλυψη θερμίδων συνυπολογιζόμενων των διαλυμάτων γλυκόζης, πρωτεϊνών, υδατανθράκων, και λιπιδίων παρουσίαζε μια σημαντική εκθετική αύξηση μεταξύ των ημερών 1ηκαι 3ηκαι1ηκαι 7η (p<0,001). Μεταξύ των κλινικών παραμέτρων, μόνο οι συνολικές ημέρες σίτισης (r=0,23, p=0,001) και νοσηλείας (r=0,20, p=0,005) σχετίσθηκαν θετικά με μια καλύτερη ημερησία θρεπτική υποστήριξη των ασθενών. Συγκριτικά με τις προβλεπόμενες ανάγκες βασικού μεταβολισμού (BMR) και ημερήσιας κατανάλωσης ενέργειας (ΤΕΕ), οι προσλαμβανόμενες θερμίδες των ασθενών κατέγραψαν αρνητικό ισοζύγιο τις ημέρες 1, 3 και 7 (p<0.001). Αρνητικό ισοζύγιο προσλαμβανόμενων - συνιστώμενων της ESPEN ημερησίων αναγκών πρωτεΐνης καταγράφηκε τις ημέρες 1,3 και 7 (p<0.001), με στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των ασθενών που επιβίωσαν έναντι αυτών που απεβίωσαν.Σε ανάλυση ROC, μόνο η επαρκής θερμιδική κάλυψη (AUROC 0,95 (0,92-1,0), p<0,001) και ο τύπος της διατροφικής υποστήριξης (αυξημένη αναλογικά χρήση παρεντερικής σίτισης (AUROC 0,81 (0,72-0,9), p<0,001), μπορούσαν να προβλέψουν ένα θετικό ισοζύγιο προσλαμβανόμενων - συνιστώμενων θερμίδων BMR την 7η ημέρα.
Συμπεράσματα: Στην παρούσα μελέτη η ημερήσια κάλυψη θερμίδων συνυπολογιζόμενων των διαλυμάτων γλυκόζης, πρωτεϊνών, υδατανθράκων, και λιπιδίων παρουσιάζει μια σημαντική εκθετική αύξηση εντός των πρώτων 7 ημερών νοσηλείας. Παρ’ όλα αυτά, οι προσλαμβανόμενες θερμίδες και πρωτεΐνες που έλαβαν οι ασθενείς διαφέρουν (αρνητικό ισοζύγιο) από τις συνιστώμενες σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες. Από τη σύγκριση του ισοζυγίου προσλαμβανόμενων - συνιστώμενων θερμίδων και πρωτεϊνών μεταξύ των ασθενών που επιβίωσαν και εκείνων που δεν επιβίωσαν καταγράφηκε μεγαλύτερο αρνητικό ισοζύγιο στην ομάδα ασθενών που επιβίωσαν όλες τις ημέρες της μελέτης.
|
Αναζήτηση
