| Περίληψη |
Μελέτη ασθενών-μαρτύρων για την ανεύρεση παραγόντων κινδύνου για την ανάπτυξη καντινταιμίας σε ασθενείς που χρήζουν νοσηλεία σε ΜΕΘ στην Ελλάδα
Ο σκοπός της μελέτης ασθενών-μαρτύρων ήταν να καθορίσουμε τους παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη καντινταιμίας σε ασθενείς που χρειάζονται νοσηλεία σε μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) για περισσότερες από 48 ώρες και να μελετήσουμε τον πιθανό τροποποιητικό ρόλο της προφυλακτικής χορήγησης αντιμυκητιασικών στην έκβαση της καντινταιμίας. Οι ασθενείς που ανέπτυξαν καντινταιμία στη ΜΕΘ αντιστοιχήθηκαν με μια ομάδα ελέγχου σύμφωνα με πέντε χαρακτηριστικά: τη διάρκεια παραμονής στη ΜΕΘ, την ηλικία, την κλινική από την οποία εισήλθαν στη ΜΕΘ, το έτος εισαγωγής και το φύλο. Σαράντα πέντε ασθενείς εγγραφηκαν στη μελέτη. Η επίπτωση της καντινταιμίας ήταν 0.6 περιπτώσεις/1000 ασθενείς-ημέρες. Η Candida albicans ήταν το κύριο στέλεχος που απομονώθηκε συχνότερα ακολουθούμενη από την C. tropicalis. Οι παράγοντες κινδύνου που συσχετίστηκαν με καντινταιμία στην μονοπαραγοντική ανάλυση ήταν ο αποικισμός με κάντιντα, τα χειρουργεία του γαστρεντερικού, η διάρκεια της μηχανικής υποστήριξης της αναπνοής, η ολική παρεντερική διατροφή, ο απόλυτος αριθμός λεμφοκυττάρων <1000/μl την ημέρα της θετικής καλλιέργειας και ο σακχαρώδης διαβήτης. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση ο αποικισμός με κάντιντα και τα χειρουργεία του γαστρεντερικού ήταν οι παράγοντες που συσχετίστηκαν ανεξάρτητα με την εμφάνιση καντινταιμίας. Η προφυλακτική χορήγηση αντιμυκητιασικών δε σχετίστηκε με καλύτερη έκβαση, αλλά ούτε και με εμφάνιση καντινταιμίας από είδη non-albicans. Η θνητότητα στη ΜΕΘ και το νοσοκομείο ήταν 40% και 66.7% αντίστοιχα. Η θνητότητα που σχετίστηκε με την καντινταιμία ήταν 20%. Η αποτυχία της θεραπείας της καντινταιμίας ήταν ο μοναδικός παράγοντας που συσχετίστηκε με τη θνητότητα (p=0.008). Από τα αποτελέσματα της μελέτης προκύπτει πως η καντινταιμία εμφανίζεται σε ασθενείς με πολυοργανική ανεπάρκεια και νόσους τελικού σταδίου και σχετίζεται με αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα.13
1η Μετα-ανάλυση: Σύγκριση της φλουκοναζόλης και της ιτρακοναζόλης ως προφυλακτική αγωγή σε ουδετεροπενικούς ασθενείς με αιματολογικές κακοήθειες για την αποφυγή λοιμώξεων από μύκητες
Η πρώτη μετα-ανάλυση τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών πραγματοποιήθηκε για να συγκριθεί η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια της προφυλακτικής χορήγησης φλουκοναζόλης και της ιτρακοναζόλης σε ουδετεροπενικούς ασθενείς με αιματολογικές κακοήθειες. Τα δεδομένα προήλθαν από το PubMed, το Current Contents, και το Cochrane Central Register for Controlled Trials και άλλες βιβλιογραφικές αναφορές. Πέντε τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές (ΤΚΔ) συμπεριλήφθηκαν στη μετα-ανάλυση. Δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική ετερογένεια μεταξύ των ΤΚΔ που συμπεριλήφθηκαν στη μετα-ανάλυση. Σημαντικά λιγότεροι ασθενείς που έλαβαν φλουκοναζόλη αποσύρθηκαν από τις μελέτες λόγω παρενεργειών σε σύγκριση με την ιτρακοναζόλη [odds ratio (OR) 0.27, 95% confidence interval (CI) 0.18–0.41]. Αντίθετα, η φλουκοναζόλη σχετίστηκε με την εμφάνιση περισσοτέρων μυκητιάσεων συνολικά (OR 1.62, 95% CI: 1.06–2.48). Δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές ως προς τις τεκμηριωμένες μυκητιάσεις (OR 1.51, 95% CI: 0.97–2.35), τις εν τω βάθει μυκητιάσεις (OR 1.44, 95% CI: 0.96–2.17), την ολική θνητότητα (OR 0.89, 95% CI: 0.63–1.24) και τη θνητότητα που σχετίζεται με τις μυκητιάσεις (OR 1.30, 95% CI: 0.75–2.25). Τα αποτελέσματα της μετα-ανάλυσης υποδεικνύουν πως παρά το γεγονός ότι η ιτρακοναζόλη είναι ανώτερη της φλουκοναζόλης στην πρόληψη των μυκητιάσεων στους ουδετεροπενικούς ασθενείς, η χρήση της μπορεί να περιοριστεί αρκετά λόγω παρενεργειών που δεν γίνονται καλά ανεκτές από τους ασθενείς.14
2η Μετα-ανάλυση: Η χρήση των αζολών ως προφύλαξη έναντι μυκητιασικών λοιμώξεων σε χειρουργικούς ασθενείς που χρήζουν νοσηλείας σε μονάδα εντατικής θεραπείας
Ο σκοπός της δεύτερης μετα-ανάλυσης ήταν να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια των προφυλακτικά χορηγούμενων αζολών σε ασθενείς χειρουργικών ΜΕΘ με υψηλό κίνδυνο για εμφάνιση μυκητιάσεων. Τα δεδομένα προήλθαν από το PubMed, το Current Contents, και το Cochrane Central Register for Controlled Trials και άλλες βιβλιογραφικές αναφορές. Στη μετα-ανάλυση συμπεριλήφθηκαν ΤΚΔ που συνέκριναν κάποια αζόλη με το εικονικό φάρμακο. Έξι ΤΚΔ συμπεριλήφθηκαν στην κύρια ανάλυση. Δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική ετερογένεια μεταξύ των ΤΚΔ που συμπεριλήφθηκαν στη μετα-ανάλυση. Οι ασθενείς που έλαβαν προφυλακτική αγωγή ανέπτυξαν λιγότερες επεισόδια καντινταιμίας (ΟR 0.28, 95% CI: 0.09–0.86), εν τω βάθει (OR 0.26, 95% CI 0.12–0.53), και επιπολής μυκητιάσεων (OR 0.22, 95% CI: 0.11–0.43). Δεν παρατηρήθηκε ελάττωση στη θνητότητα των ασθενών που έλαβαν προφυλακτική αγωγή (OR 0.74, 95% CI: 0.52–1.05). Δεν υπήρχε διαφορά στις παρενέργειες μεταξύ των συγκρινόμενων ομάδων (OR 1.28, 95% CI 0.82–1.98). Παρά τους περιορισμούς της, τα αποτελέσματα της μετα-ανάλυσης υποδεικνύουν ότι η προφυλακτική χορήγηση αζολών σε χειρουργικούς ασθενείς υψηλού κινδύνου σχετίζεται με την εμφάνιση λιγότερων μυκητιάσεων (με καλό προφίλ ασφάλειας), η οποία όμως δε συνοδεύεται με στατιστικά σημαντική παράλληλη μείωση της θνητότητας.15
|
Αναζήτηση
