Περίληψη |
Στόχος της παρούσας ποιοτικής έρευνας ήταν να διερευνηθεί η έννοια και το βίωμα της θηλυκότητας μέσα από τις αφηγήσεις γυναικών τριών διαφορετικών γενεών. Το κύριο θεωρητικό υπόβαθρο που διατρέχει ως κεντρικός άξονας την τρέχουσα εργασία προέρχεται από το έργο της Judith Butler, και συγκεκριμένα από την άποψή ότι το φύλο κατασκευάζεται κοινωνικά μέσω επαναλαμβανόμενων κανονιστικών πρακτικών (1990). Μέσα λοιπόν από τις εμπειρίες των συμμετεχουσών, αναζητήθηκαν τα στοιχεία αυτά που δομούν το πρότυπο θηλυκότητας σε κάθε εποχή, καθώς και τα βιώματα με τα οποία αυτό συνυφαίνεται. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν μέσω της συγκρότησης οικογενειακών ομάδων εστίασης, απαρτιζόμενες από τη μητέρα, κόρη κι εγγονή της ίδιας οικογένειας, οι οποίες κλήθηκαν να συζητήσουν στα πλαίσια μιας ημιδομημένης συνέντευξης. Ακολουθώντας τη μεθοδολογία της Ερμηνευτικής Φαινομενολογικής Ανάλυσης (IPA) κατά την επεξεργασία των δεδομένων, προέκυψαν τρία βασικά σημεία συζήτησης. Το πρώτο αφορά την εμφανή διάσταση των απόψεων των συμμετεχουσών στη συζήτηση σχετικά με την έμφυτη η επίκτητη διάσταση της κοινωνικής έκφρασης της θηλυκότητας. Το δεύτερο σημείο που προέκυψε συμπερασματικά, ήταν η συνειδητοποίηση της αδυναμίας των συμμετεχουσών να ανταποκριθούν ολοκληρωτικά στο ολοένα και πιο απαιτητικό πρότυπο θηλυκότητας που στο πέρασμα του χρόνου ενσωματώνει σταδιακά περισσότερες ταυτότητες. Τέλος, αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι πως παρά τον πολυδιάστατο χαρακτήρα του προτύπου, η ανάγκη για ομορφιά φαίνεται να κατέχει εξέχοντα ρόλο ανάμεσα στις διαστάσεις του προτύπου της θηλυκότητας, λειτουργώντας, σύμφωνα με την Naomi Wolf (1991), σαν ένα νομισματικό σύστημα που θέτει αντικειμενικά κριτήρια ομορφιάς προς κατανάλωση (Wolf, 1991). Τα παραπάνω ευρήματα εξετάστηκαν μέσα από το πρίσμα της κοινωνικής κατασκευής της θηλυκότητας ενώ επιπλέον αναλύθηκαν με μια συγκριτική ματιά μέσα σε ένα διαγενεακό πλαίσιο.
|