Περίληψη |
Η γνώση των οφθαλμικών εκτροπών είναι σημαντική αν θέλουμε να απαντήσουμε σε θεμελιώδη ερωτήματα της επιστήμης της όρασης και σε εφαρμοσμένα ερωτήματα στην κλινική άσκηση της οπτομετρίας και της οφθαλμολογίας. Με την παρούσα εργασία γίνεται προσπάθεια να προσδιοριστεί η κατάλληλη αντικειμενική μέθοδος προσδιορισμού της υποκειμενικής διάθλασης μέσω της μέτρησης των οφθαλμικών εκτροπών και να διευκολυνθεί η διερεύνηση κάποιων από τα ερωτήματα που απασχολούν τους ερευνητές της όρασης. Η εκτροπή μετώπου κύματος είναι μία συνάρτηση που χαρακτηρίζει τις απεικονιστικές ιδιότητες κάθε οπτικού συστήματος (Born & Wolf, 1985). Ορίζεται ως η απόκλιση ενός μετώπου κύματος με εκτροπές από το ιδανικό σφαιρικό μέτωπο κύματος. Οι μονοχρωματικές εκτροπές μετρήθηκαν με ένα εκτροπόμετρο Hartmann-Shack σε ένα πληθυσμό 81 οφθαλμών. Ορίστηκαν δύο ομάδες μετρικών, ικανών να προβλέπουν τη συμβατική σφαιροκυλινδρική διόρθωση. Όλες οι μετρικές ήταν μαθηματικές συναρτήσεις που είχαν ως είσοδο τα πολυώνυμα Zernike και ως έξοδο μία μόνο τιμή. Οι δύο ομάδες διέφεραν μεταξύ τους μόνο στο ότι η δεύτερη συμπεριλάμβανε στους υπολογισμούς την Stiles-Crawford apodization συνάρτηση. Η ακρίβεια πρόβλεψης του σφαιρικού διαθλαστικού σφάλματος από τις μετρικές ήταν 0.28D έως 0.4D. Το αντικειμενικά υπολογισμένο σφαιρικό διαθλαστικό σφάλμα εμφάνισε εξαιρετική συσχέτιση με το υποκειμενικό σφαίρωμα. Η μετρική (mVSMTF) που συμπεριλάμβανε στον υπολογισμό της τη συνάρτηση του Contrast Sensitivity Function ήταν μία από τις πιο ακριβείς και επέδειξε τη βέλτιστη συμπεριφορά. Ορίσαμε μία νέα μετρική, την weightedMTF, η οποία δίνει βαρύτητα σε υψηλότερες χωρικές συχνότητες, αποδείχθηκε πολύ καλή όσο αφορά την πρόβλεψη του υποκειμενικού διαθλαστικού σφάλματος. Η εισαγωγή του Stiles-Crawford βελτίωσε τις προβλέψεις για όλες τις μετρικές. Όλες οι μετρικές εξετάστηκαν για μονοχρωματικές και πολυχρωματικές συνθήκες. Τα αποτελέσματα της μελέτης είναι ικανοποιητικά, ωστόσο είναι αναγκαίο κάποιος να αναγνωρίσει ότι η οπτική αντίληψη δεν είναι μία μηχανική καταγραφή στοιχείων αλλά μάλλον μια σύλληψη σύνθετων οπτικών σχέσεων και είναι ουτοπικό να θεωρηθεί ότι μία μόνο μετρική μπορεί να αιχμαλωτίσει την ποιότητα ενός τέλειου ειδώλου.
|