Περίληψη |
Η επιληψία επηρεάζει περίπου το 3% του παγκόσμιου πληθυσμού. Χαρακτηρίζεται
από την επαναλαμβανόμενη εμφάνιση συγχρονισμένων ξεσπασμάτων της δραστηριότητας των νευρώνων, τις ευρέως γνωστές επιληπτικές κρίσεις. Ωστόσο, η κατανόησή μας
για το πως οι νευρώνες αλληλλεπιδρούν για να παράγουν μη κανονική λειτουργία του
δικτύου που οδηγεί στην επιλεπτογένεση είναι περιορισμένη. Είναι λοιπόν σημαντικό
να καταλάβουμε ποιες αλλαγές στο δίκτυο του εγκεφάλου επιτρέπουν αυτήν την υψηλά συσχετιζόμενη δραστηριότητα πυροδοτήσεων να εμφανιστεί, να εξελιχθεί, και να
επαναληφθεί. Για την μελέτη του σχηματισμού και της εξάπλωσης των εστιακών επιληπτικών κρίσεων, χρησιμοποιήθηκε το 4-AP μοντέλο, ένα αξιόπιστο μοντέλο οξείων
εστιακών επιληπτικών κρίσεων του νεοφλοιού. Χρησιμοποιώντας δείκτη ασβεστίου
GCaMP6s σε πειράματα μικροσκοπίας δύο φωτονίων, εξετάστηκε η δραστηριότητα
των επιμέρους νευρώνων του επιπέδου 2/3 του οπτικού φλοιού κατά την διάρκεια εστιακών κρίσεων που προκλήθηκαν από την έγχυση διαλύματος4-AP στον εγκέφαλο
ποντικών.
Χρησιμοποιήθηκαν δύο μεθοδολογίες για την ανίχνευση περιόδων σημαντικής δραστηριότητας: η μια βασιζόμενη στην αναγνώριση διαστημάτων θορύβου στα σήματα
φθορισμού του κάθε νευρώνα, και η λεγόμενη Ανάλυση Ποσοτικής Επαναληψιμότητας (RQA),που αποτελεί ένα ισχυρό εργαλείο που βασιζεται σε τοπολογική ανάλυση
του χώρου φάσεων των υποβόσκουσων δυναμικών για την επαλήθευση των αποτελεσμάτων. Και οι δύο μέθοδοι ανιχνεύουν την έναρξη περιόδων σημαντικής δραστηριότητας, αναδύοντας τους μηχανισμούς της έναρξης των επιληπτικών κρίσεων. Επίσης,
χαρακτηρίστηκε η λειτουργική συνδεσιμότητα του δικτύου χρησιμοποιώντας γραφοθεωρητικές μετρικές, όπως ο κανονικοποιημένος βαθμός συνδεσιμότητας (normalized
degree of connectivity), ο συντελεστής συσταδοποίησης (clustering coefficient), αλλά και το affinity , μια μετρική που ενσωματώνει την χρονική συσχέτιση των πυροδοτήσεων των νευρώνων σε ένα υποδίκτυο, για την αξιολόγηση της συνεισφοράς και
της επιρροής των νευρώνων στην συνδεσιμότητα του δικτύου σε μια ευρύτερη περιοχή.
Η ανάλυση της παρούσας εργασίας αποκαλύπτει την δομή των λειτουργικών δικτύων
των νευρώνων μετά την τοπική έγχυση του 4-AP,την σημαντική αύξηση του χρονικού
συσχετισμού των πυροδοτήσεων των νευρώνων, υπογραμμίζοντας την επιρροή τους
σε μια περιοχή κοντά στο σημείο έγχυσης της ουσίας. Επίσης, συγκρίνει τα ευρήματα
με άλλες δικτυακές αρχιτεκτονικές, συμπεριλαμβανομένου του λειτουργικού δικτύου
κάτω από κανονικές συνθήκες (πριν την έγχυση ουσίας που προκαλεί τις κρίσεις),
καθώς και με γράφους που έχουν σαφώς ορισμένη δομή/μορφή.
|