Περίληψη |
Τα φθοριωμένα πολυμερή έχουν ήδη βρει ποικίλες εφαρμογές σε προβλήματα της καθημερινής ζωής λόγω των μοναδικών χημικών τους ιδιοτήτων. Παρόλα αυτά οι εγγενείς τους ιδιότητες έχουν και ορισμένα μειονεκτήματα και ιδιαίτερα η μικρή διαλυτότητα που έχουν στους περισσότερους οργανικούς διαλύτες και στο νερό δυσχεραίνει την χρήση τους. Για αυτό το λόγο στο εργαστήριό μας αναπτύσσονται μέθοδοι σύνθεση μιας νέας τάξης φθοριωμένων πολυμερών, συζευγμένων με πρωτεΐνες με ποικίλες πιθανές βιολογικές εφαρμογές όπως η μαγνητική τομογραφία και η ελεγχόμενη μεταφορά φαρμάκων.
Σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι η σύνθεση αμφίφιλων φθοριωμένων βιοπολυμερών ακολουθόντας νέες συνθετικές μεθόδους όπου γίνεται απομάκρυνση του υπερκείμενου χώρου στο δοχείο της αντίδρασης. Μια ποικιλία από φθοριωμένα μονομερή χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη διαφορετικών πολυμερικών αλυσίδων πάνω στην πρωτεΐνη, ακολουθώντας τεχνικές ριζικού πολυμερισμού με αντιστρεπτή απενεργοποίηση (RDRP) καταλυόμενες από χαλκό, που δεν απαιτούν αποξυγόνωση του συστήματος. Πιο συγκεκριμένα, ακολουθήθηκαν δύο πειραματικές προσεγγίσεις, εκείνη της ανακατανομής καθώς και ο φωτο-επαγόμενος ριζικός πολυμερισμός με λάμπα υπεριώδους. Ως δοχεία των αντιδράσεων χρησιμοποιήθηκαν πλαστικές σύριγγες πολυπροπενίου που επιτρέπουν την απομάκρυνση του υπερκείμενου χώρου, πιέζοντας απλά το έμβολο της σύριγγας. Βασικός στόχος μας ήταν η βελτιστοποίηση των πειραματικών πρωτοκόλλων, η χρήση της μεθόδου σε νέα μονομερή και η αξιοποίηση του 19F-NMR και IRγια τον χαρακτηρισμό των συζυγών πρωτεΐνης-πολυμερούς.
|