| Περίληψη |
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η FRC είναι σημαντικός παράγοντας που συμβάλλει στην οξυγόνωση καθώς και στην Compliance του αναπνευστικού συστήματος. Στο ARDS η FRC είναι μειωμένη και η εφαρμογή της κατάλληλης ΡΕΕΡ συμβάλλει στη διατήρηση της, ενώ εφαρμογή διαφορετικών επιπέδων ΡΕΕΡ μπορεί να περιορίσει την πιθανότητα βλάβης πνεύμονα και να βελτιώσει την FRC και την Crs. Στους ενήλικες υπήρχε διαφωνία αν πρέπει τα επίπεδα ΡΕΕΡ να καθορίζονται από την Crs.
ΣΤΟΧΟΙ: Σε αυτή τη διαχρονική μελέτη, σκοπό είχαμε τη διερεύνηση των αλλαγών σε FRC,Crs, driving pressure (APrs), elastance, lung stress και strain με την εφαρμογή αυξανόμενων επιπέδων ΡΕΕΡ (PEEP INview) σε μηχανικά αεριζόμενα παιδιά με ή χωρίς ARDS. Μελετήθηκαν επίσης οι αλλαγές μεταξύ των ομάδων και κατά τη διάρκεια του χρόνου, ενώ stress, strain και elastance θα συσχετιστούν με διάφορες μηχανικές και αιμοδυναμικές παραμέτρους, την ηλικία, καθώς και τη διάρκεια μηχανικού αερισμού και παραμονής στη ΜΕΘΠ.
ΜΕΘΟΔΟΣ: 23 παιδιά που ήταν υπό καταστολή και μυοχάλαση, αερίστηκαν μηχανικά με μοντέλο ελεγχόμενου όγκου (VC ή PRVC) και Vt=6 ml/kg. Ανάλογα με το λόγο PO2/FiO2 χωρίστηκαν σε ομάδα ARDS (<300) και non-ARDS (>300) και εφαρμόστηκε αυξανόμενη ΡΕΕΡ 4-6-8-10, ενώ χρησιμοποιήθηκε η σπιρομετρία και η μέθοδος ΡΕΕΡINview των αναπνευστήρων Engstrom Carestation. Σε κάθε επίπεδο ΡΕΕΡ καταγράφονταν οι τιμές FRC και Crs με τη χρήση της μεθόδου έκπλυσης του αζώτου. O Vt μετριόταν πλησίον του στόματος. Η οδηγός πίεση των αεραγωγών (Pdriv) υπολογιζόταν από τη διαφορά Pplat μείον την συνολική ΡΕΕΡ. Η Elastance του αναπνευστικού, του θωρακικού τοιχώματος και του πνεύμονα, καθώς και το stress και strain καταγράφηκαν διαχρονικά(0-72 ώρες).
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: 23 βαρέως πάσχοντα παιδιά (9 κορίτσια), που αερίστηκαν μηχανικά συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη. Η σταδιακή αύξηση της ΡΕΕΡ από το 4 ως το 10cmH2O μείωσαν το stress και strain (p<0.03) και την elastance του πνεύμονα (p<0.01) σε παιδιά με ήπιο ή μέτριο ARDS στις 24 ώρες. Η FRC είχε ανοδική τάση σε όλες τις χρονικές στιγμές, ενώ μια αρχική αύξηση της Crs, που φάνηκε σε επίπεδα ΡΕΕΡ=8, μπορούσε να διατηρηθεί από 6 ως 72 ώρες. Και στις δύο ομάδες η συνολική elastance ήταν υψηλότερη στις μικρές ηλικίες (<5 ετών), σε σύγκριση με μεσαίες και μεγαλύτερες ηλικίες (p<0.001) και σχετίζεται αντίστροφα με την ηλικία, την FRC και το βάρος σώματος σε όλα τα επίπεδα ΡΕΕΡ, σε όλο το χρόνο της μελέτης και στις δύο ομάδες (p<0.01). Ο λόγος Elung/Ers σχετιζόταν αρνητικά και ο λόγος Ecw/Ers θετικά με τις μεταβολές της FRC changes και δεν διέφεραν μεταξύ των ομάδων. Το Stress και strain σχετιζόταν αρνητικά με την FRC και Crs και θετικά με την driving pressure και lung elastance (p<0.01). Σε όλα τα επίπεδα ΡΕΕΡ της μελέτης οι μηχανικές παράμετροι δεν συσχετίστηκαν με αιμοδυναμικές που καταγράφονταν επίσης. Ένα μοντέλο γραμμικής παλινδρόμησης (stepwise method) διορθωμένο ως προς την βαρύτητα της νόσου (PRISM) μόνο το stress (p<0.001) και η ολική elastance (p<0.02) συνδεόταν ανεξάρτητα με τη διάρκεια του μηχανικού αερισμού.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η μέθοδος PEEP INview πιθανά αντιπροσωπεύει ένα χρήσιμο εργαλείο για την βελτιστοποίηση της ΡΕΕΡ σε μηχανικά αεριζόμενα παιδιά. Η συνολική elastance σχετίζεται αρνητικά με την ηλικία και την FRC, και μαζί με το stress, σχετίζεται ανεξάρτητα με τη διάρκεια του μηχανικού αερισμού. Περισσότερες μελέτες απαιτούνται για να βεβαιώσουν αν αυτή η στρατηγική επιλογής της ΡΕΕΡ, θα μπορούσε να βοηθήσει στην βελτιστοποίηση διαφόρων μηχανικών παραμέτρων για τον κάθε ασθενή ξεχωριστά.
|
Διαχρονική επίδραση μεταβολών της PEEP στην πνευμονική compliance, FRC και elastance σε παιδιά που αερίζονται μηχανικά στη ΜΕΘ Παίδων
