Περίληψη |
Ένα θέμα που απασχολεί πολλούς ερευνητές είναι η διαχείριση του πένθους στην προσχολική ηλικία. Πιο συγκεκριμένα, ο τρόπος που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί στην τάξη τους το θέμα της απώλειας, εάν μπορούν να ανταποκριθούν σε συζητήσεις με τα παιδιά που προκύπτουν για το πένθος, πως διαχειρίζονται τις
απορίες και τις ανησυχίες που ενδεχομένως αναδύονται από τα παιδιά και σε ένα γενικότερο πλαίσιο η κατανόηση και η αντίληψη των παιδιών της απώλειας και πως η απώλεια ενός οικείου προσώπου μπορεί να επηρεάσει τα παιδιά προσχολικής ηλικίας. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να εξετάσει α) την συχνότητα αντιμετώπισης τέτοιων περιστατικών στην τάξη ή στο σχολείο, β) την εκπαίδευση και την ανταπόκριση των εκπαιδευτικών στο θέμα της απώλειας, γ) τον τρόπο εκπαίδευσης
του θέματος στα παιδιά και τους στόχους των εκπαιδευτικών όταν διδάσκουν την
απώλεια, δ) τις απόψεις των νηπιαγωγών για το πώς επηρεάζεται η κοινωνική ζωή και τα συναισθήματα των παιδιών μετά από μία απώλεια ενός κοντινού προσώπου, ε)
πότε τα παιδιά μπορούν να κατανοήσουν την απώλεια και πότε πρέπει να εισάγεται το θέμα στο σχολείο και τέλος στ) η εμπλοκή της οικογένειας στην αντιμετώπιση του πένθους. Η έρευνα υλοποιήθηκε με την συλλογή ερωτηματολογίων από ογδόντα έξι εκπαιδευτικούς προσχολικής εκπαίδευσης από τον νομό του Ηρακλείου Κρήτης. Τα
ευρήματα της μελέτης έδειξαν ότι:
Α) Oι εκπαιδευτικοί δεν αντιμετωπίζουν συχνά παιδιά που βιώνουν πένθος,
Β) Οι εκπαιδευτικοί δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι και καταρτισμένοι να αντιμετωπίσουν το θέμα του πένθους και επίσης δηλώνουν αδυναμία να ανταποκριθούν παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν την σημαντικότητα του θέματος,
Γ) Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να δίνουν χρόνο στα παιδιά για να εκφράσουν τα συναισθήματα, τις απορίες και τις ανησυχίες τους σχετικά με τον θάνατο καθώς με αυτόν τον τρόπο αποδέχονται ομαλά την απώλεια και οι σημαντικότεροι στόχοι όταν γίνεται λόγος στην τάξη για την απώλεια είναι η συναισθηματική διάσταση του γεγονότος, η κατανόηση του κύκλου της ζωής και της έννοιας του θανάτου από τα παιδιά,
Δ) Οι νηπιαγωγοί δήλωσαν ότι κοινωνικό-συναισθηματική ανάπτυξη και η
ακαδημαϊκή επίδοση των νηπίων επηρεάζονται σημαντικά από την απώλεια ενός κοντινού προσώπου.
Ε) Οι εκπαιδευτικοί απάντησαν ότι τα παιδιά κατανοούν την απώλεια στις ηλικίες του δημοτικού και ότι το θέμα της απώλειας να εισάγεται από το νηπιαγωγείο.
Στ) Το παιδί θα αποδεχθεί την απώλεια πιο ομαλά εάν υπάρχει μια επιτυχής συνεργασία μεταξύ σχολείου και οικογένειας.
|