Your browser does not support JavaScript!

Αρχική    Αναζήτηση  

Αποτελέσματα - Λεπτομέρειες

Εντολή Αναζήτησης : Συγγραφέας="Καρδάσης"  Και Συγγραφέας="Δημήτριος"

Τρέχουσα Εγγραφή: 2 από 68

Πίσω στα Αποτελέσματα Προηγούμενη σελίδα
Επόμενη σελίδα
Προσθήκη στο καλάθι
[Προσθήκη στο καλάθι]
Κωδικός Πόρου 000441111
Τίτλος The SMYD5 protein promotes the development of hepatocellular carcinoma in mice
Άλλος τίτλος Ο ρόλος της πρωτεϊνης SMYD5 στην κυτταρική διαφοροποίηση και καθορισμό στο ήπαρ και το έντερο
Συγγραφέας Rubio-Tomas, Ana-Tereza
Σύμβουλος διατριβής Μαυροθαλασσίτης, Γεώργιος
Ταλιανίδης, Ιωάννης
Καρδάσης, Δημήτριος
Περίληψη ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Η πρωτεΐνη SMYD5 είναι μια μεθυλοτρανσφεράση των ιστονών που περιέχει τις δομικές περιοχές Su(Var)3-9, Enhancer-of-zeste και Trithorax (SET) και Myeloid, Nervy, και DEAF-1 (MYND) και η οποία αρχικά περιγράφηκε ως συστατικό του συμπλόκου πυρηνικού υποδοχέα (NCoR) που καταλύει την τριμεθυλίωση της λυσίνης 20 της ιστόνης 4 (H4K20me3). ΛΟΓΙΚΗ: Με βάση τη δομή και τα στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί στο παρελθόν που δείχνουν το ρόλο της πρωτεΐνης SMYD5 ως μεθυλοτρανσφεράση, επιδιώξαμε να εντοπίσουμε εν δυνάμει υποστρώματα μεθυλίωσης του μορίου SMYD5 in vitro. Επιπλέον, δεδομένου ότι άλλα μέλη της οικογένειας SMYD, όπως η SMYD2 και η SMYD3 πρωτεΐνες, έχει δειχθεί ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του ήπατος και του παχέος εντέρου, διερευνήσαμε την πιθανή επίπτωση του SMYD5 στην καρκινογένεση χρησιμοποιώντας μοντέλα ποντικών και ανθρώπινα δείγματα. ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ: Πραγματοποιήσαμε μια δοκιμασία in vitro μεθυλίωσης χρησιμοποιώντας την ανασυνδυασμένη ανθρώπινη πρωτεΐνη SMYD5 με υποστρώματα ιστονών και μη ιστονικά υποστρώματα. Επιπλέον, δημιουργήσαμε ανασυνδυασμένους ποντικούς με έλλειψη του Smyd5 γονιδίου, στους οποίους το γονίδιο Smyd5 απενεργοποιήθηκε είτε σε όλους τους ιστούς (Smyd5flox/MX-Cre) είτε συγκεκριμένα στο ήπαρ (Smyd5flox/Alfp-Cre and Smyd5flox/Alb-Cre). Επιπλέον, δημιουργήσαμε ποντίκια με έλλειψη Smyd5 ειδικά για το έντερο (Smyd5flox/Villin-Cre). Η ανάλυση της έκφρασης του γονιδίου SMYD5 σε ανθρώπινο ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα (HCC) και καρκίνο του παχέος εντέρου πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας τα σύνολα δεδομένων The Human Cancer Genome Atlas (TCGA). ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Στην παρούσα μελέτη παρουσιάζουμε ότι η υπερεκφρασμένη με βακιλοϊό και καθαρισμένη SMYD5 πρωτεΐνη μεθυλιώνει, κατά προτίμηση, τις ιστόνες 2Α και 2Β (H2A και H2B) in vitro. Και τα τέσσερα στελέχη SMYD5 knockout (KO) ποντικών που δημιουργήθηκαν αναπτύχθηκαν κανονικά και δεν εμφάνισαν ορατό φαινότυπο. Ωστόσο, όταν υποβλήθηκε σε πρωτόκολλο χημικώς επαγόμενης καρκινογένεσης diethylnitrosamine (DEN), τα ποντίκια με πλήρη έλλειψη του γονιδίου Smyd5 από όλους τους ιστούς καθώς και μεμονωμένα στο ήπαρ, παρουσίασαν καθυστερημένη ανάπτυξη όγκου του ήπατος σε σύγκριση με ποντίκια άγριου τύπου (WT) που εκτέθηκαν στην ίδια θεραπεία. Τα ποντίκια υποβλήθηκαν σε μακροσκοπική και ιστολογική ανάλυση, συμπεριλαμβανομένων των κηλίδων για την αξιολόγηση της ηπατικής βλάβης του DNA και του πολλαπλασιασμού, καθώς και σε ανάλυση του προτύπου έκφρασης του μεταγραφώματος με αλληλούχιση RNA (RNA-seq) και με ποσοτική αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης αντίστροφης μεταγραφάσης (qPCR). Ορισμένα γονίδια που σχετίζονται με τον καρκίνο και τον πολλαπλασιασμό έδειξαν μειωμένη έκφραση στο ήπαρ ποντικών με έλλειψη του Smyd5 γονιδίου σε σύγκριση με ποντίκια WT. Ανάλυση ποντικών Smyd5flox/Villin-Cre που υποβλήθηκαν σε χημική θεραπεία προκαλώντας καρκινογένεση του παχέος εντέρου δεν έδειξε εμφανείς φαινοτυπικές διαφορές σε σύγκριση με τα ποντίκια WT που έλαβαν την ίδια θεραπεία. Σύμφωνα με τα δεδομένα από την ανάλυση των ανασυνδυασμένων ποντικών, βρήκαμε μια σημαντική συσχέτιση μεταξύ της έκφρασης του SMYD5 και της επίπτωσης στον ηπατοκυτταρικό καρκίνο. Η έκφραση του SMYD5 γονιδίου σε δείγματα από όγκο ανθρώπινου ήπατος σχετίζεται αρνητικά με τη συνολική επιβίωση του ασθενούς και την πιθανότητα επιβίωσης “χωρίς όγκο” μετά από χημειοθεραπεία για ένα δεδομένο χρονικό πλαίσιο, αλλά σχετίζεται θετικά με την πιθανότητα προόδου σε όγκους υψηλού βαθμού (G3/G4). Επιπλέον, βάσει των πειραμάτων ποντικών και των δειγμάτων καρκίνου του παχέος εντέρου από την TCGA, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι το γονίδιο SMYD5 δεν φαίνεται να παίζει ρόλο στον καρκίνο του παχέος εντέρου, χρησιμοποιώντας τουλάχιστον τις συγκεκριμένες παραμέτρους της ανάλυσής μας. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Στην παρούσα διδακτορική διατριβή διαπιστώσαμε ότι η πρωτεΐνη SMYD5 παρουσιάζει δραστικότητα μεθυλοτρανσφεράσης των ιστονών in vitro, με τα in vivo δεδομένα από μοντέλα SMYD5 KO ποντικών και δείγματα από καρκίνο στον άνθρωπο να υποστηρίζουν το ρόλο της και τη σημασία της στην καρκινογένεση του ήπατος.
Φυσική περιγραφή 134 σ. : είκ. διάγρ. πίν. ; 30 εκ.
Γλώσσα Αγγλικά, Ελληνικά
Θέμα Cancer
Epigenetics
Liver
Επιγενετική
Καρκίνος
Συκώτι
Ημερομηνία έκδοσης 2021-07-30
Συλλογή   Σχολή/Τμήμα--Ιατρική Σχολή--Τμήμα Ιατρικής--Διδακτορικές διατριβές
  Τύπος Εργασίας--Διδακτορικές διατριβές
Μόνιμη Σύνδεση https://elocus.lib.uoc.gr//dlib/c/1/1/metadata-dlib-1625826031-718830-2529.tkl Bookmark and Share
Εμφανίσεις 1003

Ψηφιακά τεκμήρια
No preview available

Κατέβασμα Εγγράφου
Προβολή Εγγράφου
Εμφανίσεις : 4